هر از گاهی سخنی بدین شکل که میگویند مشروب در حد کم اگر مست نکند حرام نیست و زمانی حرام میباشد که شخص مست می شود و خود را نمیشناسد در این صورت حرام هست.
و الجواب:
گوینده این سخن از دو حالت خارج نیست یا احمق است که می خواهد بر سر خودش کلاه بزارد و برای کرده خود عذری بتراشد
و یا جاهل است که نمیداند بس باید بداند که علت تحریم مشروب حکم خدا است نه مضرات ان و نه فواید ان ، حال با اینکه فوایدی و مضرراتی برای ان گفته می شود
شخص باید متوجه باشد که اگر مشروب تماما سودمند باشد و یک معجون که حتی پیری را به جوانی مبدل میکند باز ارزش نافرمانی امر خدا را ندارد.
که به خاطر ان امر خدا را زیر پا میگذارد.