رسول الله فرموده اند : دو خصلت اند که در مردم مانند کفر است ، طعن زدن در نسب مردم و نوحه خوانی بر میت (مسلم ۶۷ )
زن نوحه خوان اگر توبه نکند در قیامت جامه ای از گربتن (زبر و درشت) و شلواری از قطران (ماده اتش زا) به تن میکند تا از خارش و سوختن آن دو عذاب بکشد (مسلم ۹۳۴)
توضیحات:
نوحه خوانی جز و فغان کردن بر مرده نوعی اعتراض بر خداوند است که چرا این شخص را مرگ داده که این خود کفر است.
شخص نوحه اگر ایمان داشته باشد و مرده اش برای ارزش داشت هیچ گاه برایش داد و فغان نمی کرد چون در حدیثی آمده که میت بر اثر نوحه خوانی بر او عذاب داده می شود (مسلم ۱۲۹۲) و در حدیثی پیغمبر از چنین افرادی که نوحه خوانی میکنند و یقه پاره میکنند و موها پریشان میکنند و بر سر و صورت می زنند بیزاری جسته (بخاری ۱۲۹۶).
انگیزه بیشتر زنانی که بر میت فغان می کنند و داد و فریاد جز خودنمایی نیست و فکر میکنند که اگر این کار را نکنند مردم خواهند گفت که اینها عزیزشان را که مرده دوست نداشته اند (در مناطق ما که اینطوری است از شما خبر ندارم) .
بس همه سعی میکنند که بیشتر داد و فغان کنند تا مردم بگویند تا عزیزشان چقدر دوست داشته اند.
عقل چه نعمت خوبی است اگر مورد استفاده قرار گیرد.