موضوع دلایل تحریم موسیقى و آلات آن از قرآن کریم (۲)

همچنان الله – جل جلاله – در حالیکه شیطان را مخاطب قرار داده است می فرماید: {وَاسْتَفْزِزْ مَنِ اسْتَطَعْتَ مِنْهُمْ بِصَوْتِکَ وَأَجْلِبْ عَلَیْهِمْ بِخَیْلِکَ وَرَجِلِکَ وَشَارِکْهُمْ فِی الْأَمْوَالِ وَالْأَوْلَادِ وَعِدْهُمْ وَمَا یَعِدُهُمُ الشَّیْطَانُ إِلَّا غُرُورًا (۶۴)} الإسراء
«از آنان هر که را توانستی با آواز خود تحریک کن و با سواران و پیادگانت بر آنان بانگ در ده، و با آنان در اموال و فرزندان شریک شو و شیطان جز فریب به آنها وعده نمی دهد».
قرطبی می نگارد: صدای نی، صدای هنرمند (آواز خوان) و صدای موسیقی در برنامه و محافل لهو، صدای شیطان است. زیرا صدای هر دعوت کننده به سوی نافرمانی الله – جل جلاله – صدای شیطان می باشد. و این آیت دلیل روشن بر تحریم موسیقی و آلات آن است. پس هر آنچه از آواز شیطان است و یا آنرا می پسندد اجتناب از آن واجب است.
۳ – همچنان الله – جل جلاله – می فرماید: {وَالَّذِینَ لَا یَشْهَدُونَ الزُّورَ وَإِذَا مَرُّوا بِاللَّغْوِ مَرُّوا کِرَامًا (۷۲)} الفرقان
«و بندگان رحمان کسانی اند که گواهی دروغ نمی دهند- یعنی در مجالس باطل حضور نمی یابند و آن را مشاهده نمی کنند- وچون بر امر لغوی بگذرند کریمانه می گذرند- یعنی از شرکت در آن خود داری می کنند». و کلمه زور هر باطل و دروغ را در بر می گیرد.
ابن کثیر – رحمه الله – در تفسیر این آیت می فرماید: کلم? الزور در این آیت، موسیقی است.
قرطبی – رحمه الله – می فرماید: یعنی به موسیقی گوش نمی دهند.
طبری – رحمه الله – می فر

ماید: و هنگامیکه از باطل گذشتند و آن را شنیدند و یا دیدند بزرگوارانه و بدون التفاتی می گذرند و آنرا نمی شنوند، مانند موسیقی وآلات آن.

۱ – رسول الله – صلى الله علیه وآله وسلم – می فرمایند: «از امت من مردمانی خواهند بود که زنا، ابریشم، شراب و آلات موسیقی را حلال می شمارند». بخاری.
این حدیث از دو جهت برتحریم موسیقی وآلات آن دلالت دارد:
الف:- فرموده آنحضرت – صلى الله علیه وآله وسلم – «حلال میشمارند» به صراحت حرام بودن موسیقی وآلات آن را مانند اشیای دیگری که در حدیث ذکر است بیان می نماید.

ب:- پیوسته بودن آلات موسیقی با آنچه که حرام بودنش هویداست (زنا، شراب، ابریشم) دلالت واضح بر تحریم آلات موسیقی دارد و اگر حرام نمی بود یکجا و پیوسته با آنها ذکر نمیشد.

۲ – رسول اکرم – صلى الله علیه وآله وسلم – می فرمایند: «دو آواز نفرین شده از حق دورند و من از آنها نهی می کنم: صدای نی و صدای شیطانی که به هنگام شادی آواز می خواند (آواز خوان)، و صدایی که در هنگام نزول مصیبت بلند می شود، و بر سر و صورت زدن و گریبان چاک کردن است». سنن ترمذی