اهمیت نماز

فضیلت نماز
نماز عبادتی بس بزرگ:
نماز، عبادتِ معروفی‌ست که با تکبیر آغاز می‌شود و با سلام، پایان می‌یابد و پس از شهادتین مهم‌ترین، برترین و سودمندترین رکن اسلام می‌باشد و پیوند میان بنده و پروردگار اوست؛ زیرا انسان در پیشگاه الله جل جلاله می‌ایستد و با او راز و نیاز و نیایش می‌کند؛ هنگامی‌که بنده می‌گوید:

﴿ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِینَ ﴾

 الله جل جلاله می‌فرماید: «حَمِدَنِی عَبْدِی»؛ یعنی: «بنده‌ام مرا حمد و ستایش کرد»

 و آن‌گاه که بنده می‌گوید ﴿ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِیمِ﴾

 الله می‌فرماید: «بنده‌ام مرا ثنا گفت».

و زمانی‌که بنده می‌گوید:
 ﴿مَٰلِکِ یَوۡمِ ٱلدِّینِ ﴾

الله جل جلاله می‌فرماید: «بنده‌ام مرا به‌بزرگی یاد کرد».

 و چون بنده می‌گوید:

﴿إِیَّاکَ نَعۡبُدُ وَإِیَّاکَ نَسۡتَعِینُ ﴾

 خداوند جل جلاله می‌فرماید: «این، ارتباط دوطرفه‌ی من و بنده‌ام می‌باشد».

 و وقتی بنده﴿ٱهۡدِنَا ٱلصِّرَٰطَ ٱلۡمُسۡتَقِیمَ ﴾ را تا پایانش می‌خواند

 الله می‌فرماید: «هَذَا لِعَبْدِی وَلِعَبْدِی مَا سَأَلَ». یعنی: «این، درخواست بنده‌ی من است و من، خواسته‌اش را برآورده می‌سازم».

نماز، گفتگو و راز و نیازِ انسان با پروردگار اوست و نیز کردار و گفتاری‌ست که از آغاز تا پایانش، ستایش و بیانِ عظمتِ الاهی‌ست؛ لذا انسان از همان ابتدا که می‌گوید: «الله اکبر»، الله جل جلاله را تعظیم و ستایش می‌کند.

 «الله اکبر» یعنی:

 الله در علم، قدرت، چیرگی، عظمت و بزرگی، از همه چیز بزرگ‌تر است و آسمان‌های هفت‌گانه و هفت زمین با همه ی بزرگی اش  در دست قدرت اوست.

سپس نمازگزار با کلمات و عباراتی که می‌گوید، با پروردگارش راز و نیاز می‌کند و سپس برای تعظیم پروردگارش خَم می‌شود و با زبان خویش او را به‌بزرگی می‌ستاید و می‌گوید:

 «سُبحانَ رَبِّی العظیم»

و سپس سرش را بالا می‌آورد و می‌ایستد تا میان رکنِ تعظیم که همان رکوع است با رکن افتادگی و فروتنی که همان سجده می‌باشد، فاصله باشد. از این‌رو پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمود:

 «فَأَمَّا الرُّکُوعُ فَعَظِّمُوا فِیهِ»

 یعنی: «در رکوع عظمت و بزرگی پروردگار را بیان کنید».

 سپس برای فروتنی و افتادگی در برابر الله جل جلاله، به سجده می‌رود و والاترین و گرامی‌ترین بخش بدنش را هم‌سطح پاهایش قرار می‌دهد و پیشانی‌اش را بر زمین می‌گذارد و می‌گوید:

 «سُبحانَ رَبِّی الأعلی»

 و بدین‌سان الله جل جلاله را با صفت علو و برتری‌اش به‌پاکی یاد می کند و به زبانِ حال می‌گوید:

پروردگارم،  پاک و منزّه می‌باشد و فراتر از هر چیزی‌ست.

لذا نماز، عبادتی بس بزرگ است؛ از الله متعال می‌خواهیم که اهمیت و ارزشِ آن‌را بیش از پیش برایمان نمایان سازد. در اهمیت، عظمت و ارزشمند بودن نماز در نزد الله جل جلاله همین بس که همه‌ی فرایضی که بر پیامبر صلی الله علیه وسلم و امتش فرض نمود، به‌واسطه‌ی وحی بود؛ مگر نماز که الله جل جلاله آن‌را بدون واسطه و به‌طور مستقیم در بالاترین مکانی که بشر به آن‌جا رسیده است، و نیز در گرامی‌ترین شب برای پیامبر صلی الله علیه وسلم یعنی در شب معراج، بر خلیل خویش و امتش فرض نمود؛ این عبادت، آن‌قدر اهمیت و ثواب دارد و برای الله جل جلاله محبوب است که ابتدا در شبانه‌روزی پنجاه نوبت نماز را فرض نمود؛ اما به لطف خویش بر این امت آسان گرفت و آن‌را از پنجاه نوبت در شبانه‌روز به پنج نوبت کاهش داد.

 اللّهمّ لکَ الحمد: یا الله! تو را حمد و سپاس. و همه‌ی حمد و ستایش ویژه‌ی الله متعال است.