عن جریر بن عبد الله البَجَلیِّ رضی الله عنه قال: کُنَّا عِنْدَ النَّبِیِّ صلی الله علیه وسلم فَنَظَرَ إِلَى القَمَرِ لَیْلَهَ البَدْرِ، فَقَالَ:
«إنَّکُمْ سَتَرَونَ رَبَّکُمْ کَمَا تَرَوْنَ هَذَا القَمَرَ، لا تُضَامُونَ فی رُؤْیَتهِ، فَإنِ اسْتَطَعْتُمْ أنْ لا تُغْلَبُوا عَلَى صَلاَهٍ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَقَبْلَ غُرُوبِهَا، فَافْعَلُوا». [متفقٌ علیه]
وفی روایه:
«فَنَظَرَ إِلَى القَمَرِ لَیْلَهَ أرْبَعَ عَشْرَهَ».
ترجمه: جریر بن عبدالله بَجَلی رضی الله عنه میگوید: نزد پیامبر صلی الله علیه وسلم بودیم؛ به ماهِ شبِ چهارده نگریست و فرمود:
«شما همانگونه که این ماه را بدون هیچ مزاحمتی میبینید، پروردگارتان را نیز خواهید دید؛ پس، تا میتوانید سعی کنید که نمازِ پیش از طلوع خورشید، (یعنی نماز صبح) و نماز پیش از غروبِ آن، (یعنی نمازعصر) را از دست ندهید».
مفهوم این حدیث :
یعنی روز رستاخیز، مؤمنان در بهشت پروردگارشان را میبینند و این حدیث، بدین معنا نیست که الله جل جلاله، شبیه ماه میباشد؛ زیرا هیچ چیز شبیه الله نیست و الله جل جلاله بزرگتر و فراتر از این است که مانندِ مخلوقاتش باشد.
پیامبر صلی الله علیه وسلم فرموده است:
«حِجَابُهُ النُّورُ، لَوْ کَشَفَه لأَحْرَقَتْ سُبُحَاتُ وَجْهِهِ مَا انْتَهَى إِلَیْهِ بَصَرُهُ مِنْ خَلْقِهِ».
یعنی: «آنچه مانع دیدن پروردگار میشود، نور است و اگر الله متعال، این مانع را بردارد، انوار جلالش همهی آفریدهها را میسوزاند».
یعنی مؤمنان، بهطور حقیقی الله را خواهند دید، همانطور که انسان، ماه شب چهارده را آشکارا میبیند.
گفتنیست: بزرگترین و گواراترین نعمت بهشت که هیچ نعمتی با آن برابری نمیکند، نعمتِ دیدن پروردگار و نگریستن به سیمای اوست؛ از اینرو الله متعال میفرماید:
﴿لِّلَّذِینَ أَحۡسَنُواْ ٱلۡحُسۡنَىٰ وَزِیَادَهٞ﴾ [یونس٢۶]
برای نیکوکاران بهترین پاداش ( بهشت) و پاداشی افزون بر آن (دیدارِ الله متعال) است.
خدایا مارا یاری ده بر ادا کردن ونیکو انجام دادن نمازها.وخداوند عزوجل قسمت همه ی ما و پدر و مادران ما و تمامی مسلمانان لقاو دیدارش و خشنودیش نصیب فرماید . آمین رحیم یا کریم