فضیلت نماز صبح و عصر

از دیگر فضایلِ نماز صبح و عصر می‌توان به موارد ذیل اشاره کرد:

همانطوری که گفته شد هرکس نماز صبح را بخواند، در پناه و حمایتِ الله است

 یعنی: صبحِ خود را با نماز آغاز کنید ، با کردارِ بدی آغاز نکنید که خشم و نارضایتیِ الله سبحانه وتعالی را در پی داشته باشد و باعث شود که الله متعال، شما را درباره‌ی عهد و پیمانِ خویش مؤاخذه نماید.

این‌جاست که در می‌یابیم:

نماز صبح، به‌سانِ کلیدی برای نمازهای روز و بلکه برای همه‌ی فعالیت‌های روزانه است؛ چون پیمانِ بنده با الله سبحانه وتعالی می‌باشد که با عمل به دستورات الاهی و دوری از آن‌چه که باری‌تعالی نهی فرموده است، به اطاعت و فرمان‌برداری از پروردگار سبحانه وتعالی بپردازد.

الله متعال، شماری از فرشتگانش را بر بندگان خویش گماشته است که پیاپی و به‌نوبت نزد بندگان هستند و از آنان حفاظت می‌کنند؛ اما هنگامِ نماز صبح و نماز عصر، همه با هم جمع می‌شوند و آن‌گاه آن‌دسته از فرشتگان که شب را در میان بندگان الاهی سپری کرده‌اند، بالا می‌روند و الله سبحانه وتعالی که داناتر است، از آنان می‌پرسد:

بندگانم را در چه حالی ترک کردید؟

 این پرسشِ الله متعال، برای بیان شرافتِ بندگانش می‌باشد؛ زیرا هیچ چیزی بر الله سبحانه وتعالی پوشیده نیست و می‌داند که فرشتگان، بندگانش را در چه حالی ترک کرده‌اند؛ زیرا او، هر نهان و آشکاری را می‌داند؛ پس این سؤال را می‌پرسد تا فضیلت و شرافت بندگانش را نمایان سازد.

فرشتگان می‌گویند:

 «هنگامی‌که نزدشان رفتیم، مشغول نماز بودند و وقتی ترکشان کردیم، در آن هنگام نیز نماز می‌خواندند».

 زیرا فرشتگان در ابتدای شب و در ابتدای روز نزد بندگان می‌آیند

 دسته‌ای از فرشتگان فرود می‌آیند و دسته‌ای بالا می‌روند و الله متعال فرود و صعود فرشتگان را در دو وقت صبح و عصر قرار داده است؛ و این، بیان‌گر فضیلت این دو نماز است؛ زیرا نمازِ عصر، همان نمازِ میانی‌ست که بر پای‌بندی بر آن به‌طور ویژه تأکید شده است و نماز صبح نیز با حضور فرشتگان انجام می‌گردد.