انسان صادق

ابن القیم رحمه الله می فرماید:

انسان صادق در محبت؛

اگر سخنی گفت، برای رضای خدا و با نام خدا سخن می گوید.

و اگر ساکت ماند، برای رضای خدا ساکت می ماند.

و اگر تحرکی داشت، برای رضای خدا انجام می دهد.

و اگر ساکن ماند، برای رضای خدا ساکن می شود.

پس او، برای خدا و با کمک بر خدا و با خدا زندگی می کند.
و معلوم است که دارنده این مقام و منزلت، نیازمندترین شخص به علم است، چون بدون علم، میان حرکات و سکنات محبوب خدا و حرکات و سکنات غیر محبوب، نمی توان جدایی انداخت.

پس نیاز او به علم، همچون کسی نیست که طلب علم می کند برای لذت و خوشی یا اینکه چون علم در ذات خود صفت کمال است، بلکه نیاز او به طلب علم، همچون کسی است که در طلب چیزی می گردد که حیات نفس و ذات او در گرو آن چیز است،

به همین دلیل علماء و عارفان دین بسیار وصیت کرده اند به علم و طلب علم به شاگردانشان، و کسی که طلب علم نمی کند، رستگار نمی شود.

(مفتاح دار السعاده ۱۶٠/١)