علم با وفات علما از بین می‌رود

عَنْ عَبْدَ اللَّهِ بْنَ عَمْرِو بْنِ الْعَاصِ رضی الله عنه قَالَ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلی الله علیه وسلم یَقُولُ: «إِنَّ اللَّهَ لاَ یَقْبِضُ الْعِلْمَ انْتِزَاعًایَنْتَزِعُهُ مِنَ النَّاسِ، وَلَکِنْ یَقْبِضُ الْعِلْمَ بِقَبْضِ الْعُلَمَاءِ، حَتَّى إِذَا لَمْ یَتْرُکْ عَالِمًا، اتَّخَذَ النَّاسُ رُءُوسًاجُهَّالاً، فَسُئِلُوا فَأَفْتَوْا بِغَیْرِ عِلْمٍ، فَضَلُّوا وَأَضَلُّوا». (مسلم/۲۶۷۳)
                
                
ترجمه: عبدالله بن عمرو بن عاص رضی الله عنه می‌گوید: از رسول الله صلی الله علیه وسلم شنیدم که فرمود: «الله متعال علم را از سینه‌ی انسان‌ها محو نمی‌کند؛ بلکه با وفات علما آن را از بین می‌برد. و وقتی که علما از بین رفتند، مردم، جاهلان را رهبر خود قرار می‌دهند و مسائل خود را از آنها می‌پرسند. رهبرانشان نیز از روی جهالت، فتوا می‌دهند که هم خود گمراه می‌شوند وهم دیگران را به گمراهی می‌کشند».