به دو دسته:
اول: عبادت به وسیلهی آنچه که خداوند بدان اذن نفرموده است. مانند عبادتی که جاهلان تصوف انجام میدهند که به وسیلهی آلات لهو و رقص و دست زدن و آوازخوانی و انواع آلات موسیقی و.. صورت میگیرد.
دقیقاً همانند آنچه که اهل جاهلیت انجام میدادند
وخداوند دربارهی آنان میفرماید:
( وَمَا کَانَ صَلاَتُهُمْ عِندَ الْبَیْتِ إِلاَّ مُکَاء وَتَصْدِیَهً ( أنفال ۳۵
«و نمازشان در خانه [خدا] جز سوت کشیدن و کف زدن نبود».
دوم: عبادت به روشی که اصل آن شرعی باشد، اما در غیر جایگاه اصیل خود قرار گیرد. مانند خواندن نماز سنت در اوقاتی که نماز خواندن در آن نهی شده است و یا روزهی یومالشک و یا روزهی عیدین و اینگونه موارد .