صدا زدن پیامبر صلی الله علیه وسلّم و کمک خواستن از ایشان شرک اکبر است

س:گروهی را دیدم که در مسجد حلقه زده بودند و ذکر الله و رسول می گفتند. میان اذکارشان کلمات ضد توحید شنیده می شد و می گفتند: یا رسول الله؛ دستم را بگیر، تمام جمعیت آن را تکرار می کردند و سر گروه آنان می گفت: (یا مفتاحاً لکنوز الله): (ای کلید خزانه های الله).( یا کعبه لتجلی الله):( ای قبله ی تجلی الله).( أیا عرشاً لاستواء الله) ، ای رسول الله، تو مقصود ما هستی ما را بی نیاز گردان، ای محبوب الله تعالی، تو و فقط تو یا رسول الله، و کلماتی آمیخته با شرکیات، بفرمایید حکم اینگونه الفاظ و کلمات چیست؟
 
ج: مورد اول اینکه: ذکر الله بصورت اجتماعی و یک صدا به روش صوفیان بدعت است، پیامبر صلی الله علیه وسلّم  در حدیثی می فرماید:« مَنْ أَحْدَثَ فِی أَمْرِنَا هَذَا مَا لَیْسَ مِنهُ فَهُوَ رَدٌّ »[۱]  
 
( هر کس در دین ما چیزی را ایجاد کند که از آن نیست، پس مردود است.)
 
مورد دوم اینکه: صدا زدن دیگران بجز الله تعالی و کمک خواستن از آنان به منظور بر طرف شدن مشکلات و غم و ناراحتی شرک اکبر و ناجایز است؛ زیرا صدا زدن و کمک خواستن عبادت می باشد، که مخصوص الله تعالی است و انجام دادن آن جز برای الله تعالی شرک اکبر و مساوی با خروج از اسلام است. العیاذ بالله.
 
الله تعالی فرموده:« وَلا تَدْعُ مِنْ دُونِ اللَّهِ مَا لا یَنْفَعُکَ وَلا یَضُرُّکَ فَإِنْ فَعَلْتَ فَإِنَّکَ إِذًا مِنَ الظَّالِمِینَ (١٠۶)وَإِنْ یَمْسَسْکَ اللَّهُ بِضُرٍّ فَلا کَاشِفَ لَهُ إِلا هُوَ وَإِنْ یُرِدْکَ بِخَیْرٍ فَلا رَادَّ لِفَضْلِهِ یُصِیبُ بِهِ مَنْ یَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَهُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ (١٠٧) » [یونس:۱۰۶-۱۰۷]  
 
( و به جای الله کسی و چیزی را پرستش مکن و صدا نزن که به تو نه سودی می رساند و نه ضرری اگر چنین کنی از ستمکاران و مشرکان خواهی شد، و اگر الله زیانی به تو برساند هیچ کس جز او نمی تواند آن را بر طرف گرداند، و اگر بخواهد خیری به تو برساند، هیچ کس نمی تواند فضل و لطف او را از تو برگرداند، الله تعالی فضل و لطف خود را شامل هر کس از بندگانش که بخواهد می کند و او دارای مغفرت و مهر فراوان است).
 
الله تعالی می فرماید:« وَأَنَّ الْمَسَاجِدَ لِلَّهِ فَلا تَدْعُوا مَعَ اللَّهِ أَحَدًا (١٨) »[جن]
 
 ( مسجدها مختص پرستش الله تعالی هستند و( در آنها) کسی را با الله تعالی پرستش نکنید).
 
الله تعالی می فرماید« وَمَنْ یَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ لا بُرْهَانَ لَهُ بِهِ فَإِنَّمَا حِسَابُهُ عِنْدَ رَبِّهِ إِنَّهُ لا یُفْلِحُ الْکَافِرُونَ (١١٧) » [مؤمنون:۱۱۷]
 
( هر کس با الله، معبود دیگری را به فریاد خواند- و مسلماً هیچ دلیلی بر حقانیت آن نخواهد داشت- حساب او با الله است. قطعاً کافران رستگار نمی گردند).
 
در حدیثی پیامبر صلی الله علیه وسلّم  فرموده اند:« إِذَا سَأَلْتَ فَسَأَلِ اللَّهَ وَإِذَا اسْتَعَنْتَ فَاسْتَعِنْ بِاللَّهِ»[۲]  
 
( هنگام سؤال کردن از الله سؤال بکن و هنگام کمک خواستن از الله کمک بخواه)
 
پیامبر صلی الله علیه وسلّم  فرموده است:« الدُّعَاءُ هُوَ الْعِبَادَهُ »[۳] (دعا همان، عبادت است).
 
 و بالله التوفیق. و صلی الله علی نبینا محمد وآله وصحبه و سلم
 
 انجمن دایم پژوهشهای علمی و افتا ( ۱/۷۷ ).
 

  
[۱] بخاری (۲۶۹۷) مسلم (۱۷۱۸)  
 
[۲] احمد (۱/۳۰۷،۳۰۳،۲۹۳) ترمذی(۲۵۱۶) و قال حسن صحیح
 
[۳] احمد(۴/۲۷۹،۲۷۱،۱۶۷) ابوداود (۱۴۷۹) ترمذی (۳۳۷۲،۳۲۴۷،۲۹۶۹) ابن ماجه (۳۸۲۸). وقال الترمذی: حسن صحیح