حکم طیره (بدفالی، بدشگونی و بدیُمنی) و آنچه باعث از بین رفتن آن می‌شود، چیست؟

خداوند می‌فرماید:

( أَلا إِنَّمَا طَائِرُهُمْ عِندَ اللّهُ) الأعراف۱۳۱
«آگاه باشید که [سرچشمه] بدشگونى آنان تنها نزد خداست.»

و پیامبر صلی الله علیه وسلم نیز فرمود:
 «لا عدوی ولا طیره ولا هامه ولا صفر».
«نه واگیری بیماری (بدون توجیه علمی و پزشکی و بر اساس خرافات) و نه بدشگونی و نه هامه (پرندهای که شبانه میگردد و حاوی روحی است که در دنیا قصاص خویش را از دشمنش نگرفته، همینک میخواهد قصاص کند) و نه شوم ماه صفر هیچکدام در اسلام صحیح نیست»

«الطیره شرک، الطیره شرک»
«بدشگونی جزء شرک است». دوبار آن را فرمودند.

ابن مسعود رضی الله عنه فرمود:
«هر یک از ما دارای افکار و خیالاتی است، اما با توکل بر خداوند این افکار از ذهن او خارج می‌شوند».

پیامبرصلی الله علیه وسلم
فرمود:
«إنما الطیره ما أمضاک أو ردک».
«همانا بدشگونی نه تو را به پیش برد و نه تو را بازگرداند»

و امام احمد از عبدالله بن عمرو رضی الله عنه روایت می‌کند که پیامبرصلی الله علیه وسلم فرمود :

«من ردته الطبره عن حاجته فقد أشرک، قالوا فما کفاره ذلک؟ قال: أن تقول اللهم لاخیر إلا خیرک ولا طیر إلا طیرک ولا إله غیرک»
«هر کس که بدشگونی او را از انجام امری دور کند، مرتکب شرک شده است. گفتند کفاره‌ی آن چیست؟ فرمود اینکه بگویی: خداوندا غیر از آنچه تو آن را خیر و درست می‌دانی، خیر دیگری وجود ندارد و غیر از آنچه تو آن را دارای یُمن می‌دانی، یُمن و شگون دیگری نیست و هیچ خدایی غیر از تو وجود ندارد».