در کتاب دومش بیان کرده بود که صدور فرمان تاسیس چاپخانه اثر خوبی بر طلبه های تلاشگر در علوم شرعی دارد، که توانایی مادی تهیه کتب را ندارند و عاملی است در جهت این که کتاب های نفیس را با قیمتی ارزان تهیه کنند و گفته بود که در نظر دارد ۵۰۰ نسخه از فرهنگ .ان قولی را چاپ کند. او صنعت چاپ را به فنی جدید و امری مفید که از مردم محجوب مانده است، معرفی کرده بود و روشی جدید برای نشر و تصحیح و نفع بردن مردم برشمرده بود.
سپس کتابش را با این بحث پایان داده بود که اقدام بزرگ منشانه وزیر اعظم و فتوای مفتی اعظم و شیخ الشیوخ به اجازه این کار، کاری نیک می شود تا مردم بدانند که این کار موافق شرع مبین است و این دستور و فتوا در اول همه ی کتاب ها چاپ خواهد شد.
شیخ الاسلام دولت عثمانی آن زمان عبدالله افندی بود و وزیر اعظم نیز ابراهیم پاشا بود، که نقش بزرگی در این کار داشت و به این خاطر بود که اولویت های او با اولویت های سلطان احمد که در آن هنگام پادشاه بود، در مورد ورود وسایل پیشرفته به کشور همخوانی داشت. و سلطان احمد پشتیبان سرسخت نو اندیشی بود، در حالی که بیشترین تاکید طبقه حاکم بر کارهای نظامی بود.
و در همان احوال ابراهیم متفرقه روشنگر ( آن گونه که محمد زاهد گل او را می نامد) توانست خلل و مشکلات جوانب دیگر را درک کند. و او پس از هشت سال زحمت کشیدن در نهایت توانست اولین چاپخانه رسمی مسلمین را در استانبول راه اندازی کند.