وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
{وَقَالَ الرَّسُولُ یَا رَبِّ إِنَّ قَوْمِی اتَّخَذُوا هَٰذَا الْقُرْآنَ مَهْجُورًا}
«و پیامبر ﷺ فرمود: پروردگارا! قوم من این قرآن را رها و از آن دوری کرده‌اند»
(سوره فرقان:آیه ۳۰)
درد دوری از قرآن از آنجا شروع شد که مسلمانان به جای خواندن قرآن و عمل به آن، آیات قرآن را قاب نمودند و برای زیبایی و دکور در خانه ازش استفاده نمودند…
درد دوری از قرآن از آنجا شروع شد که مسلمانان به جای خواندن قرآن و عمل به آن، آیات قرآن را برای زیباتر جلوه دادن خانه و حفاظت از چشم زخم بر روی سر در خانه خود نوشتند…
درد دوری از قرآن از آنجا شروع شد که مسلمانان، هنگامی که یک شخص فوت می کرد، قرآن را از بلندگوی مساجد برای اعلام مرگ دیگران پخش کردند و شد نوایی برای فهمیدن مرگ دیگران…
درد دوری از قرآن از آنجا شروع شد که مسلمانان، خواندن قرآن را فقط مختص خواندن در مجلس ختم مردگان قرار دادند و شد کتابی برای مجلس ختم مُردگان…
آری، از قرآن در همه کارهایی که برای آن نازل نشده استفاده نمودیم، اما برای آن هدفی که الله متعال قرآن را نازل نموده استفاده نکردیم…
الله متعال می فرماید:
{کِتَابٌ أَنْزَلْنَاهُ إِلَیْکَ مُبَارَکٌ لِیَدَّبَّرُوا آیَاتِهِ وَلِیَتَذَکَّرَ أُولُو الْأَلْبَابِ}
«(ای محمّد ﷺ این قرآن) کتاب پرخیر و برکتی است و آن را برای تو فرو فرستاده‌ایم تا (مردم) درباره‌ی آیه‌هایش بیندیشند، و خردمندان پند گیرند»
(سوره ص:آیه ۲۹)
پس بنابراین:
ای مسلمانان قرآن بخوانید و در آن اندیشه کنید و پند بگیرید و به آن عمل کنید، قرآن برای پند گرفتن نازل شده نه تزیین و ختم مرده گرفتن…
عاقلان را اشاره ای کافیست…