یکی از اشتباهات نمازگزاران در نماز

شیخ الإسلام ابن تیمیه رحمه الله گوید:
بر نمازگزار واجب است که برای تلفظ اذکار واجب نماز از جمله قرائت و امثال آن، لبهایش را حرکت دهد.
همچنانکه تلفظ اذکار مستحب با حرکت دادن لبها، مستحب است.
فتوای مشهور مذهب شافعی و احمد رحمهما الله، این است که نمازگزار الفاظ و کلمات نماز را به گونه ای تلفظ نماید که خودش آن را بشنود.
مختصر الفتاوى المصریه ص۴۳

علامه، شیخ ابن باز رحمه الله درباره قرائت قلبی و سری قرآن بدون حرکت دادن لبها گوید:

این، قرائت نیست؛ بلکه استحضار و مرور قرآن در دل است.
و قرائت باید با زبان و حرکت لبها باشد.
و باید قابل شنیدن باشد و شنیده شود.
قرائت قلبی، قرائت نیست؛ بلکه تدبر و تأمل است.

برگرفته از سایت امام ابن باز رحمه الله.

تذکر:
منظور از تلفظ اذکار نماز، این است که خود نمازگزار بشنود؛ نه اینکه آنقدر صدایش را بالا ببرد که باعث تشویش خاطر سایر نمازگزاران شود.
زیرا در حدیث صحیح از این کار منع شده است.