کدامین راه آسانتر است و شما کدام یک راه را انتخاب میکنید؟ این راه که مهار نفستان را رها کنید و تمام درها را به رویش باز بگذارید تا شما را به هلاکت و نابودی بکشد و سپس از درِ رویارویی با شهوت و هوای نفس برآیید یا این راه که از همان اول تمام درهای سرکشی را بر نفستان ببندید و ابزار طغیان را از آن باز بدارید؟
بدون تردید هر عاقل و خردمندی راه دوم را انتخاب میکند و تمام درها و راههای سرکشی را بر نفسش میبندد؛ باید دانست که رهنمود دین و شریعت نیز همین است. آیا از نگاه عقل و شرع درست است که انسان هم چشمچرانی بکند و هم از تخیلات جنسی و چیرگی شهوت بر قلب و احساساتش بنالد؟! مگر درست و عاقلانه است که انسان مجلههای آکنده از تصاویر مبتذل را ورق بزند و یا فیلمهای فاسد و فرومایه ببیند و باز بپرسد که چطور میتوانم عفیف و پاکدامن باشم؟! اصلاً آیا انسانی که ترانههای عاشقانه و مبتذل گوش میدهد، میتواند از منجلاب فساد و هرزگی رهایی یابد؟!
ای خواهر و برادر گرامی! اگر میخواهید در دام فساد نیفتید، از همان ابتدا راهتان را کوتاه کنید و هر روزنهای را که از آن بادی برای به دامانداختن شما میوزد، ببندید؛ خودتان از حال خود بیشتر خبر دارید. بنابراین، به هر دوست بد کتاب مجله و نواری که شما را به معصیت و گناه فرا میخواند و غرایز و خواستههای نفسانیتان را برمیانگیزد، بگویید: پس از این دیگر با تو کاری ندارم.