در روزه معنی مساوات بین ثروتمند و فقیر از نخوردن طعام و ترک لذت و تمتع موجود است. ارزش روزه در این است که رتبه فقیر را با ثروتمند برابر مینماید؛ چون دولتمند و فقیر هردو برای انجام فریضه روزه مساویند.
خصلت روزه رحم و مودت و عاطفه را در دل ثروتمندان قرار میدهد و او را بر اساس همکاری و همیاری و رفع احتیاج فقیران آماده میسازد و این اقدام دلها را باهم الفت میدهد و کینه را برطرف مینماید، سرمایهدار و فقیر باهم برای رفع مشکلات جامعه اقدام میکنند.
حضرت یوسف علیه السلام خزانهدار مُلک مصر بود و اکثر اوقات روزه بود، از او سؤال شد که چرا تو همیشه روزه هستی؟ فرمود: میترسم اگر سیر باشم گرسنگان را فراموش کنم.
این آثار روزه و حکم اصلی آن است که البته در میان مردم و اجتماع آثار دراز مدت دیگری هم دارد، چون روزه انسان را پاک و اجتماع را به فیض و کرم و امت را به بلندی و کرامت و انسانیت میرساند.