همچنان که صفت اخلاص و نیت پاک انسان را به درجه رفیع و بزرگواری میرساند؛ صفت ریا و سوء نیت، انسان را به پستی و شکست و بیاحترامی میبرد. چون توجه حضرت حق به عبد خودش، از نظر اخلاق و روش و رفتار است.
از ابی بکرۀ روایت شده که حضرت صلی الله علیه و سلمفرمود: «هنگامی که دو مسلمان به شمشیر باهم بجنگند، قاتل و مقتول هردو در آتشند». گفتم: یا رسول الله! (قاتل تکلیفش مشخص است) مقتول برای چه (در جهنم است)؟ فرمود: «چون مقتول نیز حریص و آرزومند قتل حریفش بوده است»([۱]).
پس به خاطر حرص و اشتیاق مقتول بر قتل حریفش او نیز وارد جهنم است.
خداوند متعال آشکار و پنهان ما را حسابرسی مینماید.
﴿وَإِن تُبۡدُواْ مَا فِیٓ أَنفُسِکُمۡ أَوۡ تُخۡفُوهُ یُحَاسِبۡکُم بِهِ ٱللَّهُ﴾ [البقره: ۲۸۴].
«و اگر آنچه در دلهای خود دارید آشکار یا پنهان کنید خداوند شما را به آن محاسبه میکند».
مسلماً حضرت رسول صلی الله علیه و سلمبرای ما روشن و واضح نموده و از حضرت رب العزه روایت کرده:
«خداوند متعال حسنات و سیئات را نوشته، سپس روشن نموده است هرکس قصد کار خیری کند اما انجام نداد خداوند یک احسان تمام برایش مینویسد. و اگر کار خیری را انجام دهد خداوند متعال: ده حسنات الی هفتصد احسان برایش مینویسد و بیشتر از آن. و اگر قصد کار بدی کرد و انجام نداد یک احسان کامل برایش مینویسد و اگر قصد کرد و انجام داد خداوند متعال فقط یک گناه برایش مینویسد»([۲]).
شأن و مرتبه ریا انسان را از خداوند محروم و محجوب و با حیوانات مساوی میگرداند، به طوری که هیچ عملی از او مقبول نیست و پاکی نفس ندارد. اهل ریا نه دارای رأی و نه دارای عقیده است، مثل جانور حرباء([۳]) که هرروز به رنگی عوض میشود، و به دنبال هر بادی میرود.
[۱]– روایت بخاری و مسلم.
[۲]– روایت بخاری و مسلم از عبدالله بن عباس.
[۳]– جانوری است شبیه چلپاسه که در آفتاب تغییر رنگ میدهد و به رنگهای مختلف درمیآید و در تلون و تقلب به او مثل میزنند. در فارسی آفتابپرست و سوسمار هم میگویند. فرهنگ عمید.