در زندگیِ کسانی که مشغول سودرسانی به امت اسلامی بودهاند و در این راه تلاش کردهاند تامل کردم؛ متوجه شدم آنها نه در یک کشور بودهاند و نه یک برنامهی واحد داشتهاند، بلکه چیزی که در آن مشترک بودند یک دلمشغولی و یک هدف بود.
به همین سبب به این مساله بیشتر اطمینان یافتم که نخستین چیزی که امت به آن نیازمند است کاشتن عملگرایی در درون جوانان و تربیت آنان بر اساس جدیت است.
مقاله پیشنهادی
چقدر شکایت میکنی و میگویی که فقیر هستم و حال آنکه زمین و آسمان و ستارهها، از آنِ تو هستند
ایلیا ابوماضی میگوید: کم تشتکی وتقول أنک معدم والأرض ملک والسماء والأنجم «چقدر شکایت …