دلیل تقدیر عمری که در هنگام خلقت نطفه صورت می‌گیرد، چیست؟

خداوند می‌فرماید:

سوره نجم ۳۲

(هُوَ أَعْلَمُ بِکُمْ إِذْ أَنشَأَکُمْ مِّنَ الأَرْضِ وَإِذْ أَنتُمْ أَجِنَّهٌ فِی بُطُونِ أُمَّهَاتِکُمْ فَلاَ تُزَکُّواْ أَنفُسَکُمْ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اتَّقَى

«وى از آن دَم که شما را از زمین پدید آورد و از همان‏گاه که در شکمهاى مادرانتان [در زهدان] نهفته بودید به [حال] شما داناتر است پس خودتان را پاک مشمارید او به [حال] کسى که پرهیزگارى نموده داناتر است.»

و در صحیحین از پیامبر روایت شده است که:

«إن أحدکم لیجمع خلقه فی بطن أمه أربعین یوماً نطفه، ثم یکون علقه مثل ذلک، ثم یکون مضغهً مثل ذلک، ثم یرسل إلیه الملک فینفخ فیه الروح، و یؤمر بأربع کلمات، یکتب رزقه، و أجله، و عمله، و شقی أو سعید، فوالذی لا إله غیره، إن أحدکم لیعمل بعمل أهل الجنه حتی ما یکون بینه و بینها إلا ذراع فیسبق علیه الکتاب فیعمل بعمل أهل النار فیدخلها. و إن أحدکم لیعمل بعمل أهل النار حتی ما یکون بینه و بینها إلا ذراع فیسبق علیه الکتاب فیعمل بعمل أهل الجنه فیدخلها».
[بخاری۷/۲۱۰_مسلم۸/۴۴]

«همانا هرکدام از شما خلقتش ابتدا چهل روز بصورت نطفه سپس چهل روز بصورت علقه (خون بسته شده) سپس چهل روز به صورت مضغه (پاره گوشت) است. سپس ملائکه‌ای بر آن فرستاده می‌شود و روح در آن دمیده می‌گردد. ملائکه مأمور به انجام چهار امر است: نوشتن رزق، اجل (زمان مرگ)، عمل و خوشبخت یا بدبخت بودن او. قسم به آن کس که غیر او هیچ خدایی وجود ندارد، همانا بعضی از شما اعمالی انجام می‌دهد که از  اعمال اهل بهشت است تا اینکه فاصله‌ی او تا بهشت به اندازهی یک ذراع است (کمی تا بهشت رفتن فاصله‌ی دارد)، اما کتاب از او سبقت می‌گیرد و عملی از اعمال اهل دوزخ را انجام می‌دهد و وارد دوزخ می‌گردد. و نیز بعضی از شما اعمالی انجام می‌دهد که از  اعمال اهل جهنم است تا اینکه فاصله‌ی او تا جهنم به اندازهی یک ذراع است (فاصله‌ی کمی تا جهنم رفتن دارد)، اما کتاب از او سبقت می‌گیرد و عملی از اعمال اهل بهشت انجام را می‌دهد و وارد بهشت می‌شود».

 روایات دیگری از جماعتی از اصحاب روایت شده است، اما معانی آن واحد است.