ﺍﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﺑﻪ ﺷﺨﺺ ﺻﺎﻟﺤﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺍﻧﺒﯿﺎﺀ ﺑﺪﯾﻦ ﺻﻮﺭﺕ ﺗﻮﺳﻞ ﻧﻤﺎﯾﺪ ﮐﻪ؛ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪﺍ ﺑﻪ ﺣﻖﺣﺮﻣﺖ ﻭ ﺟﺎﻩ ﻭ ﻣﺰﻟﺖ ﻓﻼﻧﯽ ﻣﺸﮑﻞ ﻣﺮﺍ ﺭﻓﻊ ﮐﻦ.
ﺍﯾﻦ ﺩﻋﺎ ﺷﺮﮎ ﻧﯿﺴﺖ ﻭﻟﯽ ﺣﺮﺍﻡ ﻭ ﺑﺪﻋﺖ ﺍﺳﺖ .
ﻋﻠﺖ: – ﺷﺮﮎ ﻧﯿﺴﺖ؛ ﺯﯾﺮﺍ ﻓﺮﺩ ﺩﻋﺎ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﺣﺎﺟﺖ ﺧﻮﺩﺭﺍ ﺍﺯ ﺷﺨﺺ ﺻﺎﻟﺢ ﻃﻠﺐ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﺍﺯ ﺍﻟﻠﻪﺗﻌﺎﻟﯽ ﻃﻠﺐ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ.
– ﺑﺪﻋﺖ ﻭ ﺣﺮﺍﻡ ﺍﺳﺖ؛ ﺯﯾﺮﺍ ﭼﻨﯿﻦ ﻋﻤﻠﯽ ﯾﻌﻨﯽﺗﻮﺳﻞ ﺑﻪ ﻣﻘﺎﻡ ﻭ ﻣﻨﺰﻟﺖ ﺷﺨﺺ ﻧﺰﺩ ﺑﺎﺭﯼ ﺗﻌﺎﻟﯽﺍﺯ ﺍﺭﺷﺎﺩ ﺷﺮﻉ ﻭ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﯿﻪ ﻭﺳﻠﻢ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﯾﺪﻩ ﻧﺸﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﯾﮑﯽ ﺍﺯﺻﺤﺎﺑﻪ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻭﻓﺎﺕ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﯽ ﺍﻟﻠﻪﻋﻠﯿﻪ ﻭﺳﻠﻢ ﭼﻨﯿﻦ ﺩﻋﺎ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﮐﻪ : ﺧﺪﺍﻭﻧﺪﺍ ﺑﻪ ﺣﻖ ﺟﺎﻩ ﻭ ﻣﻨﺰﻟﺖ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮﺕ ﻓﻼﻥ ﻣﺸﮑﻞ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺭﻓﻊ ﺑﻨﻤﺎ.
ﭘﺲ ﺍﮔﺮ ﻭﺍﻗﻌﺎ ﺍﯾﻦ ﺍﻣﺮ ﺟﺎﯾﺰ ﻣﯽ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﺷﺮﻉ ﺍﯾﺮﺍﺩﯼ ﻧﺪﺍﺷﺖ، ﺻﺤﺎﺑﻪ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻧﻮﻉ ﺗﻮﺳﻞ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺳﺎﯾﺮ ﺍﻣﺖ ﺣﺮﯾﺼﺘﺮ ﻣﯽ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﻧﺠﺎﻡﻧﺪﺍﺩﻥ ﺍﯾﻦ ﻧﻮﻉ ﺗﻮﺳﻞ ﺗﻮﺳﻂ ﺻﺤﺎﺑﻪ ﺩﻟﯿﻞ ﺑﺮﻧﺎﻣﺸﺮﻭﻉ ﺑﻮﺩﻥ ﺁﻧﺴﺖ ﻭ ﺩﻟﯿﻞ ﺑﺮ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﯿﻪ ﻭﺳﻠﻢ ﺍﯾﻦ ﻧﻮﻉ ﺗﻮﺳﻞ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﯾﺎﺩ ﻧﺪﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻭﮔﺮﻧﻪ ﺣﺘﻤﺎ ﺣﺪﯾﺜﯽ ﯾﺎ ﻧﺼﯽ ﺍﺯ ﺟﺎﺯ ﭼﻨﯿﻦ ﺗﻮﺳﻠﯽ ﺑﺪﺳﺖ ﻣﺎ ﻣﯽ ﺭﺳﯿﺪ.
ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﯿﻪ ﻭﺳﻠﻢ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺑﺪﻋﺖ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﯾﺪ: «ﺇِﯾَّﺎﮐُﻢْ ﻭَﻣُﺤْﺪَﺛَﺎﺕِ ﺍﻟْﺄُﻣُﻮﺭِ ﻓَﺈِﻥَّ ﮐُﻞَّ ﻣُﺤْﺪَﺛَﺔٍ ﺑِﺪْﻋَﺔٌ ﻭَﮐُﻞَّ ﺑِﺪْﻋَﺔٍ ﺿَﻠَﺎﻟَﺔٌ» «ﺍﺯ ﻧﻮﺁﻭﺭﯼ ﺩﺭ ﮐﺎﺭﻫﺎﯼ ﺩﯾﻦ ﺑﭙﺮﻫﯿﺰﯾﺪ ﮐﻪ ﻫﺮ ﻧﻮﺁﻭﺭﯼ ﺑﺪﻋﺖ ﻭ ﻫﺮ ﺑﺪﻋﺘﯽ ﮔﻤﺮﺍﻫﯽ ﺍﺳﺖ)
« ﺇﻣﺎﻡ ﺃﺣﻤﺪ ﻓﯽ ﺍﻟﻤﺴﻨﺪ ( ۱ / ((۴۳۵
ﻭ ﻣﯽﻓﺮﻣﺎﯾﺪ : « ﻣَﻦْ ﺃَﺣْﺪَﺙَ ﻓِﯽ ﺃَﻣْﺮِﻧَﺎ ﻫَﺬَﺍ ﻣَﺎ ﻟَﯿْﺲَ ﻣِﻨْﻪُ ﻓَﻬُﻮَ ﺭَﺩٌّ » « ﻫﺮﮐﺲ ﺩﺭ ﺩﯾﻦ ﻣﺎ ﭼﯿﺰﯼ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺟﺰﺀ ﺁﻥ ﻧﯿﺴﺖ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﮐﻨﺪ ﺑﺎﻃﻞ ﺍﺳﺖ ».
ﺑﺨﺎﺭﯼ ( ۲۶۹۷) ﻭﺻﺤﯿﺢ ﻣﺴﻠﻢ ( ۱۷۱۸) .
ﺍﯾﻦ ﺩﻭ ﺣﺪﯾﺚ ﺩﻻﻟﺖ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﺑﺮ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻫﺮ ﻧﻮﺁﻭﺭﯼ ﺩﺭ ﺩﯾﻦ ﺑﺪﻋﺖ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻫﺮ ﺑﺪﻋﺘﯽ ﻣﺮﺩﻭﺩ ﻭ ﻏﯿﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﻗﺒﻮﻝ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﻣﻌﻨﯽ ﺁﻥ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪﺑﺪﻋﺖ ﺩﺭ ﻋﺒﺎﺩﺗﻬﺎ ﻭ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩﺍﺕ ﺣﺮﺍﻡ ﺍﺳﺖ .
ﺍﺯ ﺳﻬﻞ ﺑﻦ ﺳﻌﺪ ﺍﻧﺼﺎﺭﯼ ﻭ ﺍﺑﻮﺳﻌﯿﺪ ﺧﺪﺭﯼ ﺭﺿﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻨﻬﻤﺎ ﺭﻭﺍﯾﺖ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻟﻠﻪ ﺻﻠﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﯿﻪ ﻭﺳﻠﻢ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ:« ﺃَﻧَﺎ ﻓَﺮَﻃُﮑُﻢْ ﻋَﻠَﯽ ﺍﻟْﺤَﻮْﺽِ ﻣَﻦْ ﻭَﺭَﺩَ ﺷَﺮِﺏَ ﻭَﻣَﻦْ ﺷَﺮِﺏَ ﻟَﻢْ ﯾَﻈْﻤَﺄْ ﺃَﺑَﺪًﺍ ﻭَﻟَﯿَﺮِﺩَﻥَّ ﻋَﻠَﯽَّ ﺃَﻗْﻮَﺍﻡٌ ﺃَﻋْﺮِﻓُﻬُﻢْ ﻭَﯾَﻌْﺮِﻓُﻮﻧِﯽ ﺛُﻢَّ ﯾُﺤَﺎﻝُ ﺑَﯿْﻨِﯽ ﻭَﺑَﯿْﻨَﻬُﻢْ ﻓﺄﻗﻮﻝ ﺇِﻧَّﻬُﻢْ ﻣِﻨِّﯽ ﻓَﯿُﻘَﺎﻝُ ﺇِﻧَّﮏَ ﻟَﺎ ﺗَﺪْﺭِﯼ ﻣَﺎ ﺃﺣﺪﺛﻮﺍ ﺑَﻌْﺪَﮎَ ﻓَﺄَﻗُﻮﻝُ ﺳُﺤْﻘًﺎ ﻟِﻤَﻦْ ﺑَﺪَّﻝَ ﺑَﻌْﺪِﯼ»
« ﻣﻦ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺣﻮﺽ ﻣﯽ ﺭﻭﻡ ﺗﺎ ﺁﻧﺠﺎ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺷﻤﺎ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﮐﻨﻢ ﻫﺮﮐﺲ ﺍﺯ ﮐﻨﺎﺭ ﻣﻦ ﻋﺒﻮﺭ ﮐﻨﺪﺍﺯ ﺁﻥ ﻣﯽ ﻧﻮﺷﺪ ﻭ ﻫﺮﮐﺲ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﻨﻮﺷﺪ ﻫﺮﮔﺰﺗﺸﻨﻪ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ ﮔﺮﻭﻫﻬﺎﯾﯽ ﺍﺯ ﮐﻨﺎﺭ ﻣﻦ ﻣﯽ ﮔﺬﺭﻧﺪﻫﻢ ﻣﻦ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﻢ ﻭ ﻫﻢ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﺮﺍ ﻣﯽﺷﻨﺎﺳﻨﺪ ﻭﻟﯽ ﺑﯿﻦ ﻣﻦ ﻭ ﺁﻧﻬﺎ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻣﯽﺍﻧﺪﺍﺯﻧﺪ. ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻢ : ﺍﯾﻨﻬﺎ ﺍﺯ ﺍﻣﺖ ﻣﻦ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﮔﻔﺘﻪﻣﯽ ﺷﻮﺩ : ﺷﻤﺎ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﯿﺪ ﮐﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﭼﻪ ﺑﺪﻋﺘﻬﺎ ﻭ ﻧﻮﺁﻭﺭﯾﻬﺎﯾﯽ ﺩﺭ ﺩﯾﻦ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﮐﺮﺩﻧﺪ. ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻢ: ﺩﻭﺭ ﺑﺎﺩ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺩﯾﻦ ﺭﺍ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺩﺍﺩﻧﺪ» .
ﺑﺨﺎﺭﯼ ( ۶۵۸۳) ﻭ (۶۵۸۴) ﻭﺻﺤﯿﺢ ﻣﺴﻠﻢ ( ۲۲۹۰) .
ﺑﺪﻋﺖ، ﺯﺷﺖ ﮔﺮﺩﺍﻧﯿﺪﻥ ﺩﯾﻦ ﻭ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺩﺍﺩﻥ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ. ﺧﻼﺻﻪ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺑﺪﻋﺖ ﺧﻄﺮ ﺑﺰﺭﮔﯽ ﺑﺮ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ ﺩﺭ ﮐﺎﺭ ﺩﯾﻦ ﻭ ﺩﻧﯿﺎﯾﺸﺎﻥ ﺍﺳﺖ. ﭘﺲ ﺗﻮﺳﻞ ﺑﻪ ﺟﺎﻩ ﻭ ﻣﻨﺰﻟﺖ ﺍﺷﺨﺎﺹ ﺑﺪﻋﺖ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﺪﻋﺖ ﺣﺮﺍﻡ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﺑﺎﯾﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺗﺤﺬﯾﺮ ﻧﻤﺎﯾﺪ. ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺮﺧﯽ ﺍﺣﺎﺩﯼ ﺿﻌﯿﻒ ﯾﺎ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺩﺭ ﭼﻨﯿﻦ ﺗﻮﺳﻠﯽ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺮﺧﯽ ﺍﺯ ﺍﻫﻞ ﺑﺪﻋﺖ ﺑﺪﺍﻥ ﺍﺳﺘﻨﺎﺩ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﺗﻮﺳﻞ ﺑﻪ ﺟﺎﻩ ﻭﻣﻨﺰﻟﺖ ﺍﺷﺨﺎﺹ ﺭﺍ ﺟﺎﯾﺰ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﻨﺪ، ﻭﻟﯽ ﺑﻪﺣﻘﯿﻘﺖ ﯾﺎ ﺩﺭ ﺷﺮﺡ ﺣﺪﯾﺚ ﺑﻪ ﺧﻄﺎ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﯾﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻧﺼﻮﺻﯽ ﺍﺳﺘﻨﺎﺩ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﺩﺭﻋﺮﺻﻪ ﻣﺒﺎﺣﺚ ﺷﺮﻋﯽ ﻗﺎﺑﻞ ﺍﺳﺘﻨﺎﺩ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ ﺯﯾﺮﺍﺍﺣﺎﺩﯾﺚ ﺿﻌﯿﻒ ﻭ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺍﻣﺮﯼ ﺭﺍ ﺍﺛﺒﺎﺕ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻨﺪ .
ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﭼﻨﯿﻦ ﺗﻮﺳﻠﯽ ﺷﺮﮎ ﻧﯿﺴﺖ ﻭﻟﯽ ﻋﻠﻤﺎ ﺁﻧﺮﺍ ﻣﻘﺪﻣﻪ ﺍﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪﻥ ﺑﻪ ﺷﺮﮎ ﺍﮐﺒﺮ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﻨﺪ ﻭ ﺍﻇﻬﺎﺭ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﭼﻮﻥ ﺍﯾﻦ ﺍﻣﺮﺑﺪﻋﺖ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﺯ ﻃﺮﻓﯽ ﺍﺯ ﺑﺎﺏ ﺳﺪ ﺫﺭﯾﻌﻪ ، ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺸﺪﺕ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺩﻭﺭﯼ ﮐﻨﺪ.