بن جوزی در صیدالخاطر می گوید:
وقتی دیدی که همراه و دوست تو خشمگین شده و سخنان ناشایستی به زبان می آورد، به او توجه نکن و او را به خاطر حرفهایش مورد مؤاخذه قرار نده. چون او، مانند فرد مستی است که نمی داند چه می کند؛ بلکه حتی اگر شده مدتی صبرکن؛ چون شیطان، بر او چیره شده و طبیعت او خُرد شده و عقلش پنهان گشته است؛ اگر تو به مقتضای کارش پاسخ او را بدهی، تو همانند عاقلی هستی که با دیوانه ای درگیر شده و یا فرد هوشیار و بیداری هستی که با فرد بیهوشی در آویخته ای.
پس مقصر، تو هستی؛ بلکه باید با نگاه رحمت و مهر به او بنگری و بدانی که وقتی او، به خودآید، از آنچه اتفاق افتاده، پشیمان می گردد و می داند که تو از فضیلت شکیبایی برخورداری؛ حداقل این است که او را بگذاری تا عقده دل و خشم خود را خالی کند و راحت شود.
مقاله پیشنهادی
چقدر شکایت میکنی و میگویی که فقیر هستم و حال آنکه زمین و آسمان و ستارهها، از آنِ تو هستند
ایلیا ابوماضی میگوید: کم تشتکی وتقول أنک معدم والأرض ملک والسماء والأنجم «چقدر شکایت …