وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
برخی دیگر از نشانه‌های بزرگ قیامت خروج یأجوج و مأجوج و طلوع خورشید از مغرب زمین و آتش بزرگی که در یمن روشن میشود و مردم را به سوی بلاد شام یعنی محشرگاهشان میراند.
خداوند در مورد یأجوج و مأجوج چنین میفرماید:
﴿حَتَّىٰٓ إِذَا فُتِحَتۡ یَأۡجُوجُ وَمَأۡجُوجُ وَهُم مِّن کُلِّ حَدَبٖ یَنسِلُونَ ٩۶﴾ [الأنتیاء: ۹۷].
«(این نابودسازی بزهکاران و عدم بازگشت ایشان به دنیا) تا زمانی ادامه خواهد داشت که یأجوج و مأجوج رها می‌گردند، و ایشان شتابان از هر بلندی و ارتفاعی می‌گذرند (و موجب پریشانی و هرج و مرج در زمین می‌شوند، و این یکی از نشانه‌های فرا رسیدن قیامت است)».
و دربارهی طلوع خورشید از مغرب و بستن باب توبه میفرماید:
﴿هَلۡ یَنظُرُونَ إِلَّآ أَن تَأۡتِیَهُمُ ٱلۡمَلَٰٓئِکَهُ أَوۡ یَأۡتِیَ رَبُّکَ أَوۡ یَأۡتِیَ بَعۡضُ ءَایَٰتِ رَبِّکَۗ یَوۡمَ یَأۡتِی بَعۡضُ ءَایَٰتِ رَبِّکَ لَا یَنفَعُ نَفۡسًا إِیمَٰنُهَا لَمۡ تَکُنۡ ءَامَنَتۡ مِن قَبۡلُ أَوۡ کَسَبَتۡ فِیٓ إِیمَٰنِهَا خَیۡرٗاۗ﴾ [الأنعام: ۱۵۸].
«(دلایل متقن بر وجوب ایمان بیان گردیده است. پس چرا ایمان نمی‌آورند؟) آیا انتظار دارند که فرشتگان (قبض ارواح) به سراغشان بیایند؟ یا این که پروردگارت (خودش) به سوی آنان بیاید؟ یا پاره‌ای از نشانه‌های پروردگارت که (دالّ بر شروع رستاخیز باشد) برای آنان نمودار شود؟ روزی پاره‌ای از نشانه‌های پرودگارت فرا می‌رسد (و آنان را به ایمان اجباری وادار می‌نماید) امّا ایمان آوردن افرادی که قبل از آن ایمان نیاورده‌اند، یا این که با وجود داشتن ایمان (کارهای پسندیده نکرده‌اند و) خیری نیندوخته‌اند، سودی به حالشان نخواهد داشت».
امام بخاری از ابیهریره از رسول خدا صلی الله علیه و سلم روایت میکند:
«لا تقوم الساعهُ حَتَّى تَطْلُعَ الشَّمْسُ مِنْ مَغْرِبِهَا فَإِذَا طَلَعَتْ وَرَآهَا النَّاسُ یَعْنِی آمَنُوا أَجْمَعُونَ فَذَلِکَ حِینَ لَا یَنْفَعُ نَفْسًا إِیمَانُهَا».
«قیامت برپا نمیشود تا خورشید از مغرب طلوع نکند در آن هنگام مردم ایمان میآورند و توبه میکنند ولی توبه و ایمان بعد از آن ارزش و اعتباری ندارد».
پیامبر صلی الله علیه و سلم در حدیث حذیفه به ده نشانه از نشانه‌های قیامت اشاره میفرماید: «اطَّلَعَ النَّبِیُّ عَلَیْنَا وَنَحْنُ نَتَذَاکَرُ فَقَالَ مَا تَذَاکَرُونَ قَالُوا نَذْکُرُ السَّاعَهَ قَالَ إِنَّهَا لَنْ تَقُومَ حَتَّى تَرَوْنَ قَبْلَهَا عَشْرَ آیَاتٍ فَذَکَرَ الدُّخَانَ وَالدَّجَّالَ وَالدَّابَّهَ وَطُلُوعَ الشَّمْسِ مِنْ مَغْرِبِهَا وَنُزُولَ عِیسَى ابْنِ مَرْیَمَ، وَیَأَجُوجَ وَمَأْجُوجَ وَثَلَاثَهَ خُسُوفٍ خَسْفٌ بِالْمَشْرِقِ وَخَسْفٌ بِالْمَغْرِبِ وَخَسْفٌ بِجَزِیرَهِ الْعَرَبِ وَآخِرُ ذَلِکَ نَارٌ تَخْرُجُ مِنْ الْیَمَنِ تَطْرُدُ النَّاسَ إِلَى مَحْشَرِهِمْ». [أخرجه البخاری].
«پیامبر صلی الله علیه و سلم پیش ما آمد و فرمود: در مورد چه چیزی بحث میکنید؟
گفتیم: در مورد قیامت.
فرمود: قیامت برپا نمیشود تا اینکه ده نشانهی بزرگ را نبینید: دود، دجال، دابّه، طلوع خورشید از مغرب، نزول عیسی، یأجوج و مأجوج، سه خورشیدگرفتگی بزرگ: یکی در مشرق و یکی در مغرب و دیگری در جزیره العرب و آخرین نشانهی قیامت روشن شدن آتش بزرگی است در یمن که مردم را به سوی محشرگاهشان میراند». [بخاری آن را تخریج کرده است].
از معاویه بن حیده روایت شده که پیامبر خدا صلی الله علیه و سلم فرمود:
«إِنَّکُمْ مَحْشُورُونَ رِجَالًا وَرُکْبَانًا وَتُجَرُّونَ عَلَى وُجُوهِکُمْ هاهُنا وَ أَوْمَأَ بِیَدِهِ إِلَی الشامِ» [أحمد و الترمذی و الحاکم].
«پیاده و سوار حشر خواهید شد، و در اینجا بر روی صورت کشیده خواهید شد. (در این حال با دستش به سوی شام اشاره کرد)».