عثمان بن عفان: از مشاهیر صحابه و سومین خلیفه. تاجری ثروتمند از خاندان بنی امیه بود. چند سال پیش از هجرت اسلام آورد. اسلام آوردن او را برخی مربوط به ازدواج او با رقیه دختر محمد صلی الله علیه وسلم دانستهاند بعد با یکی دیگر از دختران پیغمبر به نام ام کلثوم ازدواج کرد. و از این جهت به ذوالنورین (صاحب دو نور) لقب گرفت. عثمان از مهاجرین به حبشه بود. وی بعد از قتل حضرت عمر از جانب شورایی که حضرت عمر تعیین کرده بود به خلافت انتخاب شد[۱].
سالم بن معقل مولی ابوحذیفه، اهل صفه را امامت کردی. از مهاجرین است و بدری. در روز یمامه شهید شد. (تاریخ گزیده حمد الله مستوفی) او از طرفداران جدی به خلافت رسیدن حضرت ابوبکر بوده است.
جان استوارت میل میگوید: (زمانی که دولت، شهروندان خود را تحقیر کند و تا حد ابزارهایی مطیع، تنزل دهد درخواهد یافت که براستی هیچ کار بزرگی را با مردان کوچک نمیتوان به انجام رسانید.[۲]) پس آفرین بر پیامبر نابغهای که (بر خلاف عقای شیعه) افرادی خلاق و صاحب فکر و رای مانند عمرابن خطاب را طی ۲۳ سال تربیت کرد تا بتوانند پس از او کمر سه امپراطوری را در هم بشکنند. هر چند شیعه انتظار دارد مردم در برابر حکام مورد نظر او، گوسپندانی مطیع، باشند.
برخی نویسندگان شیعه میگویند شیعه به ارتداد اصحاب اعتقادی ندارد ولی چرا نام خیابانها و فلکهها و شهرکها و موسسات و… فقط نام این سه نفر است؟ (سلمان و ابوذر و عمار).
به مناسبتی خالد بن ولید با عبدالرحمن ابن عوف درگیری لفظی پیدا میکند. پیامبر اکرم به او میفرمایند: آرام باش و دست از یاران من بدار، به خدا اگر به اندازه کوه احد طلا داشته باشی و همه را در راه خدا خرج کنی مانند عمل یک صبحگاه یا یک شبانگاه یاران من نشود. ص ۱۲۰۱ تاریخ طبری (من نیز همین سخنان را از جانب پیامبر به شیعیان میگویم).
شیعه یک جنبه قضیه را دیده ولی از جنبه دیگر غافل بوده است در آیات زیر به وضوح میبینیم که مومنین صدر اسلام باید از پیامبر صلی الله علیه وسلم الگو بگیرند تا آیندگان از جامعه صدر اسلام الگو بگیرند:
﴿لَّقَدۡ کَانَ لَکُمۡ فِی رَسُولِ ٱللَّهِ أُسۡوَهٌ حَسَنَهٞ لِّمَن کَانَ یَرۡجُواْ ٱللَّهَ وَٱلۡیَوۡمَ ٱلۡأٓخِرَ وَذَکَرَ ٱللَّهَ کَثِیرٗا ٢١﴾ [الأحزاب: ۲۱]. «برای شما اگر به خدا و روز قیامت امید میدارید و خدا را فراوان یاد میکنید، شخص رسول الله مقتدای پسندیدهای است».
﴿وَکَذَٰلِکَ جَعَلۡنَٰکُمۡ أُمَّهٗ وَسَطٗا لِّتَکُونُواْ شُهَدَآءَ عَلَى ٱلنَّاسِ وَیَکُونَ ٱلرَّسُولُ عَلَیۡکُمۡ شَهِیدٗا﴾ [البقره: ۱۴۳]. آری چنین است که شما را بهترین امتها گردانیدیم تا بر مردمان گواه باشید و پیامبر بر شما گواه باشد… .
﴿کُنتُمۡ خَیۡرَ أُمَّهٍ أُخۡرِجَتۡ لِلنَّاسِ تَأۡمُرُونَ بِٱلۡمَعۡرُوفِ وَتَنۡهَوۡنَ عَنِ ٱلۡمُنکَرِ وَتُؤۡمِنُونَ بِٱللَّهِۗ وَلَوۡ ءَامَنَ أَهۡلُ ٱلۡکِتَٰبِ لَکَانَ خَیۡرٗا لَّهُمۚ مِّنۡهُمُ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ وَأَکۡثَرُهُمُ ٱلۡفَٰسِقُونَ ١١٠﴾ [آلعمران: ۱۱۰]. «شما نیکوترین امتی هستید (امت صدر اسلام) که بر آن قیام کردند که مردم را به نیکوکاری وادار کنند و از بدکاری باز دارند و ایمان به خدا آورند و اگر اهل کتاب ایمان میآوردند بر آنان چیزی بهتر از آن نبود لیکن برخی از آنها با ایمان و بیشتر آنها فاسق و بدکارند».
محمد رسول الله والذین معه اشداء علی الکفار ﴿مُّحَمَّدٞ رَّسُولُ ٱللَّهِۚ وَٱلَّذِینَ مَعَهُۥٓ أَشِدَّآءُ عَلَى ٱلۡکُفَّارِ رُحَمَآءُ بَیۡنَهُمۡ﴾ [الفتح: ۲۹]. بینهم: «محمد فرستاده خداوند است و کسانی که با او هستند با کافران تند و بین خود مهربانند».
این قسمت را با این سخن آقای خمینی به پایان میرسانیم تا بدانید که مباحث ما و اندوه افرادی مانند من، واهی و بر مبنای خیالات نیست:
«من با جرات مدعی هستم که ملت ایران و توده میلیونی آن در عصر حاضر، بهتر از ملت حجاز در عهد رسول الله صلی الله علیه وسلم و کوفه و عراق در عهد امیرالمومنین علیه السلام و حسینابن علی علیه السلام میباشند». (کیهان ص۲ شنبه ۹ دی ۱۳۸۵ شماره ۱۸۷۰۳، وصیتنامه خمینی).
[۱]– گزیده تاریخ بلعمی ص ۲۸۸ دکتر جعفر شعار و سید محمود طباطبایی چاپ و نشر بنیاد چاپ صنوبر تهران ۱۳۶۶٫
[۲]– گفتهها و نکتهها نوشته محمد شریفی و بارانه عمادیان نشر توتیا تهران ۱۳۸۱ ص ۲۳۸٫