از ابىهریره روایت است که رسول اکرم ﷺ فرمود: «کُلُّ سُلاَمَى مِنَ النَّاسِ عَلَیْهِ صَدَقَهٌ کُلَّ یَوْمٍ تَطْلُعُ فِیهِ الشَّمْسُ: تَعْدِلُ بَیْنَ اثْنَینِ صَدَقَهٌ، وَتُعِینُ الرَّجُلَ فِی دَابَّتِهِ فَتَحْمِلُهُ عَلَیْهَا أَوْ تَرْفَعُ لَهُ عَلَیْهَا مَتَاعَهُ صَدَقَهٌ، وَالْکَلِمَهُ الطَّیِّبَهُ صَدَقَهٌ، وَبِکُلِّ خَطْوَهٍ تَمْشِیهَا إِلَى الصَّلاَهِ صَدَقَهٌ، وَتُمِیطُ الأَذَى عَن الطَّرِیقِ صَدَقَهٌ».
«بر هر پیوندی از بـدن مـردم صدقهای است. هر روزی در آن آفتاب بیرون مىآید و بین دو تن اصلاح و تعادل به وجود مىآوری، برای تو صدقهای است؛ و وقتی به فردی کمک مىکنی تا بر چارپایش سوار شود یا بارش را بر آن بگذارد، برای تو صدقهای است؛ و سخن و گفتار خوب برای تو صدقهای است؛ و هرگامی که به سوى نماز برمیداری، برای تو صدقهای است؛ و در آنچه از سر راه مردم برمیداری و دور مىکنی تا به آنها آزار نرسد، برای تو صدقهای است».