از ابوذر روایت است که:
«گروهی از صحابه به پیامبر ﷺ گفتند: ای رسول خدا، صاحبان مال با پاداشها رفتند و ثروتمندان همه ثوابها را با خود بردند؛ نمــاز مىخوانند چنان که ما نماز مىخوانیم؛ روزه مىگیرند چنان که ما روزه مىگیریم و صدقـه مىدهند از بسیاری اموالشان. آن حضرت فرمود: آیا چنین نیست که خداوند [ثوابِ] آنچه را که صدقه نمایید برای شما قرار داده است؟ شما در برابر هر «سبحان الله» گفتن صدقهای دارید، و در بـرابـرِ هر «الله أکبر» گفتن صدقهای، و با هر «الحمد لله» گفتن صدقهای، با هر «لا إله إلاَّ الله» گفتن صدقهای دارید، و در برابر هر امر به معروف و خوبى کردن صدقهای، در مقابل هر بازداشتن از منکر و زشتی صدقهای دارید، و در نزدیکی یکی از شما با همسرش صدقهای. یاران گفتند: ای رسول خدا، آیا وقتی یکی از ما شهوتش را فرو مىنشاند، برای او در این کار اجر و پاداشی است؟ آن حضرت صلی الله علیه وسلم فرمود: به من بگویید اگر شهوت خود را در حرام مىگذاشت آیا بر آن گناهی نبود؟ پس همچنان است که اگر شهوتش را در حلال بگذارد برای او اجر و پاداش است».