اربعین نووی حدیث ۲۴

از ابوذر غفارى روایت است که رسول اکرم ﷺ در حدیث قدسى از خداوند متعال روایت مى‌کند که:
«اى بندگان من، ظلم و ستم را بر خود حرام نمودم و میان شما نیز آن را حرام کردم، پس به همدیگر ظلم و ستم نکنید. اى بندگان من، همه شما گمراه هستید مگر کسی که من او را هدایت نموده‌ام؛ پس از من راه راست بخواهید تا شما را به آن راهنمایى کنم. اى بندگان مـن، همه شما گرسنه‌اید مگر کسى که من او را غذا داده‌ام؛ پس از من غذا بخواهید تا شما را اطعام کنم. اى بندگان من، همه شما برهنه‌اید مگر کسی که مـن او را پوشانده‌ام؛ پس از من لباس بخواهید تا شما را بپوشانم. اى بندگان من، در حقیقت همه شما شب و روز خطا مى‌کنید و من گناهــان را مى‌آمرزم؛ پس از من آمرزش بخواهید تا شما را بیامرزم. اى بندگان من، شما هرگز نمى‌توانید به من زیان برسانید، و هرگز نمى‌توانید به من فایده و سودى برسانید. اى بندگان من، اگر از نخستین شما تا آخرین شما و انس و جن شما، همه بر پرهیزگارترین قلب باشید، مانند اینکه یک به یک شما پرهیزکار باشید، این تقوا و پرهیزکارى شما بر مُلک من نمى‌افزاید. اى بندگان من، اگر اول و آخرتان و انس و جن شما همه بر بدترین و ناپاک‌ترین قلب باشید، این بدى شما، از ملک من چیزى کم نخواهد کرد. اى بندگان من، اگر اولین فرد تا آخرین فردتان، از انس گرفته تا جن، همه در میدانى ایستاده و از من خواهش کنند و من به هر یک از شما آنچه خواهد بدهم، این خواهش و خواسته، از آنچه در نزد من است نمى‌کاهد؛ چنان که هرگاه سوزن به دریا فرو برده شود، کم نخواهد شد. اى بندگان من، این همان است که مى‌بینید؛ درو شده ی کردارتان است که براى شما به وفا و تمام مى‌شمارم و به شما مى‌رسانم. پس کسى که خوبى را یافت، باید خدا را ستایش کند، و کسى که غیر از آن یافت، نباید غیر خود دیگرى را سرزنش نماید».