انصار و مهاجرین در نهج البلاغه

حضرت علی در مدح انصار چنین میفرماید:
وَ قَالَ ( علیه السلام ) فِی مَدْحِ الْأَنْصَارِ :
«هُمْ وَ اللَّهِ رَبَّوُا الْإِسْلَامَ کَمَا یُرَبَّی الْفِلْوُ مَعَ غَنَائِهِمْ بِأَیْدِیهِمُ السِّبَاطِ وَ أَلْسِنَتِهِمُ السِّلَاط»ِ.
ترجمه:
«بخدا سوگند! آنها اسلام را پروراندند، چونان مادری که فرزندش را بپروراند، با توانگری، با دستهای بخشنده، و زبانهای برنده و گویا»
[نهج البلاغه حکمت۴۶۵]

و دمورد مهاجرین میفرماید:
(َ فازَ أَهْلُ السَّبْقِ بِسَبْقِهِمْ وَ ذَهَبَ الْمُهَاجِرُونَ الْأَوَّلُونَ بِفَضْلِهِم).
یعنی :
« : ﭘﻴﺸﻲ ﮔﻴﺮﻧﺪﮔﺎن ﻛﺎﻣﻴﺎب ﺷﺪﻧﺪو ﻣﻬﺎﺟﺮان اول ﺑﺎ اﺟﺮ ﻓﺮاوان و ﺑﺰرگ رﻓﺘﻨﺪ»
(ﻧﻬﺞ اﻟﺒﻼﻏﺔ ص۶۰۲ نامه۱۷, ﺷﺮح ﻧﻬﺞ اﻟﺒﻼﻏﺔ اﺑﻦ أﺑﻲ اﻟﺤﺪﻳﺪ ت۶۵۶ ج۱۵ ص۱۱۷ ﺑﺤﺎر اﻷﻧﻮار ج۳۳ ص۱۰۵ ح ۴۰۷ ( ﺑﺎب ﻛﺘﺒﻪ
ﻋﻠﻴﻪ اﻟﺴﻼم إﻟﻰ ﻣﻌﺎوﻳﺔ واﺣﺘﺠﺎﺟﺎﺗﻪ ﻋﻠﻴﻪ وﻣﺮاﺳﻼﺗﻪ إﻟﻴﻪ وإﻟﻰ أﺻﺤﺎﺑﻪ)

همچنین میفرماید:
«إِنَّهُ بَایَعَنِی الْقَوْمُ الَّذِینَ بَایَعُوا أَبَا بَکْرٍ وَ عُمَرَ وَ عُثْمَانَ عَلَی مَا بَایَعُوهُمْ عَلَیْهِ فَلَمْ یَکُنْ لِلشَّاهِدِ أَنْ یَخْتَارَ وَ لَا لِلْغَائِبِ أَنْ یَرُدَّ وَ إِنَّمَا الشُّورَی لِلْمُهَاجِرِینَ وَ الْأَنْصَارِ فَإِنِ اجْتَمَعُوا عَلَی رَجُلٍ وَ سَمَّوْهُ إِمَاماً کَانَ ذَلِکَ لِلَّهِ رِضًا فَإِنْ خَرَجَ عَنْ أَمْرِهِمْ خَارِجٌ بِطَعْنٍ أَوْ بِدْعَهٍ رَدُّوهُ إِلَی مَا خَرَجَ مِنْهُ فَإِنْ أَبَی قَاتَلُوهُ عَلَی اتِّبَاعِهِ غَیْرَ سَبِیلِ الْمُؤْمِنِین وَ وَلاهُ اللّهُ مَا تَوَلیَ».
یعنی :
همانا کسانی با من بیعت کرده اند که با ابابکر و عمر و عثمان، با همان شرایط بیعت نمودند، پس آنکه در بیعت حضور داشت نمی تواند خلیفه ای دیگر برگزیند، و آنکه غایب است نمی تواند بیعت مردم را نپذیرد، و همانا شورای مسلمین از آن مهاجرین و انصار است، پس اگر بر امامت کسی گرد آمدند، و او را امام خود خواندند، خشنودی خدا هم در آن است. حال اگر کسی کار آنان را نکوهش کند یا بدعتی پدید آورد، او را به جایگاه بیعت قانونی باز می گردانند، اگر سر باز زد با او پیکار می کنند، زیرا که به راه مسلمانان درنیامده، خدا هم او را در گمراهیش وامی گذارد .
[نهج البلاغه ص۸۴۰ نامه۶]

چندنکته که در این نامه وجود دارد :

حقانیت خلافت خلفای قبل از سیدنا علی

تنها شورای مورد قبول حضرت علی در ان زمان شورای مهاجرین و انصار است (زیرا حضرت علی انها را صادق در شریعت و اگاه از سنت و مومن واقعی میداند)

به عقیده حضرت علی امام و خلیفه توسط مهاجرین و انصار تعیین میشود و کسی از جانب خدا و با نص تعیین نمیشود.

همه مردم باید از خلیفه ای که توسط مهاجرین و انصار تعیین شده پیروی و حمایت بکنند زیرا که خوشنودی خدا در این کار است.

هر کس مهاجرین و انصار را نکوهش کند و شورای انها را قبول نکند و همچنین خلیفه تعیین شده توسط انها را قبول نداشته باشد بدعتگزار و خارج از دین و گمراه است و راهش غیر راه مسلمانان است.