اجر و پاداش کسی که فرزندش را از دست دهد(۱)

بخاری، کتاب «الرقاق» باب: [العَمَلِ یُبْتَغَى بِهِ وَجْهُ اللَّهِ]

۲۰۱- «عَنْ أَبِی هُرَیْرَهَ رضی الله عنه أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ  صلی الله علیه و سلم قَالَ: یَقُولُ اللَّهُ تَعَالَى: مَا لِعَبْدِی المُؤْمِنِ عِنْدِی جَزَاءٌ، إِذَا قَبَضْتُ صَفِیَّهُ مِنْ أَهْلِ الدُّنْیَا ثُمَّ احْتَسَبَهُ، إِلَّا الجَنَّهُ».

201. «از ابوهریره رضی الله عنه روایت شده است که پیامبرصلی الله علیه و سلم فرمودند: خداوند متعال می‌فرماید: «بنده‌ی مؤمنم نزد من جزایی جز بهشت ندارد، آنگاه که جان شخص برگزیده و محبوب او از میان اهل دنیا (مانند فرزند یا برادر یا پدر و مادر و یا…) را می‌گیرم و او با هدف کسب اجر و پاداش بر آن مصیبت صبر می‌کند (به خاطر من صبر می‌کند)».