اهمیت و ارزش جهاد در راه خدا(۴)

مسلم، باب: [فَضْلِ الْجِهَادِ فِی سَبِیلِ اللَّهِ]

۱۸۰- «عَنْ أَبِی هُرَیْرَهَ رضی الله عنه قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ  صلی الله علیه و سلم قَالَ: تَکَفَّلَ اللَّهُ لِمَنْ جَاهَدَ فِی سَبِیلِهِ، لاَ یُخْرِجُهُ إِلَّا الجِهَادُ فِی سَبِیلِهِ وَتَصْدِیقُ بِکَلِمَتِهِ، بِأَنْ یُدْخِلَهُ الجَنَّهَ، أَوْ یَرْجِعَهُ إِلَى مَسْکَنِهِ مَعَ مَا نَالَ مِنْ أَجْرٍ أَوْ غَنِیمَهٍ».

180. «از ابوهریره رضی الله عنه روایت شده است که گفت: پیامبرصلی الله علیه و سلم فرمودند: خداوند کسی را که در راهش جهاد می‌کند و جز برای جهاد در راه او و ایمان به فرموده‌ی او و تأیید آن و اجرای دستوراتش از منزلش خارج نشده است، ضمانت داده است که او را وارد بهشت کند، یا همراه با اجر و پاداش [معنوی] و غنیمتی که به آن دست یافته است، [سالم] به منزلش برگرداند».

۱۸۱- «وَعَنْ أَبِی هُرَیْرَهَ رضی الله عنه قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ  صلی الله علیه و سلم: تَضَمَّنَ اللهُ لِمَنْ خَرَجَ فِی سَبِیلِهِ، لَا یُخْرِجُهُ إِلَّا جِهَادٌ فِی سَبِیلِی، وَإِیْمَانٌ بِی، وَتَصْدِیقٌ بِرُسُلِی، فَهُوَ عَلَیَّ ضَامِنٌ أَنْ أُدْخِلَهُ الْجَنَّهَ، أَوْ أَرْجِعَهُ إِلَى مَسْکَنِهِ الَّذِی خَرَجَ مِنْهُ، نَائِلًا مَا نَالَ مِنْ أَجْرٍ أَوْ غَنِیمَهٍ، وَالَّذِی نَفْسُ مُحَمَّدٍ بِیَدِهِ، مَا مِنْ کَلْمٍ یُکْلَمُ فِی سَبِیلِ اللهِ تَعَالَى، إِلَّا جَاءَ یَوْمَ الْقِیَامَهِ کَهَیْئَتِهِ یَوْمَ کُلِمَ، لَوْنُهُ لَوْنُ دَمٍ، وَرِیحُهُ مِسْکٌ، وَالَّذِی نَفْسُ مُحَمَّدٍ بِیَدِهِ، لَوْلَا أَنْ یَشُقَّ عَلَى الْمُسْلِمِینَ، مَا قَعَدْتُ خِلَافَ سَرِیَّهٍ تَغْزُو أَبَدًا، وَلَکِنْ لَا أَجِدُ سَعَهً فَأَحْمِلَهُمْ، وَلَا یَجِدُونَ سَعَهً، فَیَشُقُّ عَلَیْهِمْ أَنْ یَتَخَلَّفُوا عَنِّی، وَالَّذِی نَفْسُ مُحَمَّدٍ بِیَدِهِ، لَوَدِدْتُ أَنْ أَغْزُو فِی سَبِیلِ اللهِ، فَأُقْتَلُ ثُمَّ أَغْزُو فَأُقْتَلُ».

181. «از ابوهریره رضی الله عنه روایت شده است که گفت: پیامبرصلی الله علیه و سلم فرمودند: خداوند ضمانت می‌دهد به کسی که در راه او از منزل و مکانش بیرون می‌رود و جز با هدفِ جهاد در راه من و [به خاطر] ایمان به من و تصدیق فرستادگانم، خارج نمی‌شود، پس من ضامن او هستم که او را وارد بهشت کنم، یا به منزلش که از آنجا بیرون آمده است، [سالم و] با هر آنچه از اجر و پاداش [معنوی] و غنیمت جنگی به دست آورده، برگردانم. سوگند به کسی که جان محمد در دست [قدرت] اوست، هیچ جراحتی نیست که در راه خداوند متعال به وجود آید، مگر این که روز قیامت به همان شکلی ظاهر خواهد شد که در روز جنگ بدان گرفتار شده است، رنگش رنگ خون و بویش بوی مُشک است و سوگند به کسی که جان محمد در دست [قدرت] اوست، اگر بر مسلمانان سخت نمی‌بود، هیچگاه بعد از حرکت دسته‌ای از لشکر که [می‌فرستم و] در راه خدا جهاد می‌کنند، نمی‌نشستم، اما آنقدر توان مالی ندارم که مسلمانان ناتوان را سوار و مجهز کنم و خود آن‌ها نیز وسعت و قدرت چندانی ندارند و تخلف از من و جهادنکردن همراه با من نیز، برایشان گران می‌آید، سوگند به کسی که جان محمد در دست [قدرت] اوست، دوست دارم که در راه خدا جهاد کنم، سپس کشته شوم و مجدداً [زنده گردم و] جهاد کنم و کشته شوم و باز [زنده شوم و] جنگ کنم و کشته شوم».