بخاری، کتاب «الجِهَادِ وَالسِّیَرِ» باب: [أَفْضَلُ النَّاسِ…]
۱۷۵- «عَنْ أَبَیْ هُرَیْرَهَ رضی الله عنه قَالَ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلی الله علیه و سلم یَقُولُ: مَثَلُ المُجَاهِدِ فِی سَبِیلِ اللَّهِ – وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَنْ یُجَاهِدُ فِی سَبِیلِهِ – کَمَثَلِ الصَّائِمِ القَائِمِ، وَتَوَکَّلَ اللَّهُ لِلْمُجَاهِدِ فِی سَبِیلِهِ بِأَنْ یَتَوَفَّاهُ أَنْ یُدْخِلَهُ الجَنَّهَ، أَوْ یَرْجِعَهُ سَالِمًا مَعَ أَجْرٍ أَوْ غَنِیمَهٍ».
- «از ابوهریره رضی الله عنه روایت شده است که گفت: شنیدم که پیامبرصلی الله علیه و سلم میفرمود: «مثال جهادکننده در راه خدا – و خداوند خود بهتر میداند که جهادکننده در راه او چه کسی است – همچون مثالی کسی است که در روز، روزه میگیرد و در شب، شب زندهداری میکند و خداوند مجاهد در راهش را ضمانت داده است که اگر جانش را بگیرد (در صورت مرگ) وی را داخل بهشت کند، یا این که او را سالم و با اجر و پاداش [معنوی] و غنیمت جنگی برگرداند».