وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
۱۶۶- «عَنْ أَبِی هُرَیْرَهَ رضی الله عنه قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و سلم: کُلُّ عَمَلِ ابْنِ آدَمَ یُضَاعَفُ: الْحَسَنَهُ بِعَشْرِ أَمْثَالِهَا، إِلَى سَبْعِمِائَهِ ضِعْفٍ، إِلَى مَا شَاءَ اللَّهُ، یَقُولُ اللَّهُ: إِلَّا الصَّوْمَ فَإِنَّهُ لِی، وَأَنَا أَجْزِی بِهِ، یَدَعُ شَهْوَتَهُ وَطَعَامَهُ مِنْ أَجْلِی، لِلصَّائِمِ فَرْحَتَانِ: فَرْحَهٌ عِنْدَ فِطْرِهِ، وَفَرْحَهٌ عِنْدَ لِقَاءِ رَبِّهِ. وَلَخُلُوفُ فَمِ الصَّائِمِ أَطْیَبُ عِنْدَ اللَّهِ مِنْ رِیحِ الْمِسْکِ».
- «از ابوهریره رضی الله عنه روایت شده است که گفت: پیامبرصلی الله علیه و سلم فرمودند: «هر کار نیکی [که] انسان [انجام می‌دهد] چند برابر میشود (جزا و پاداش آن چند برابر میشود)، هر [گفتار و اعمال و] کار نیکی [که انجام می‌دهید]، ده برابر تا هفتصد برابر تا آنجا که خدا بخواهد (بیشتر از آن) [جزا و پاداش] دارد. خداوند می‌فرماید: جز روزه که از این قاعده جداست، زیرا روزه برای من است و من جزا و پاداش آن را می‌دهم، روزه‌دار ارضای تمایلات جنسی و خوردنش را به خاطر من ترک می‌کند. روزه‌دار در دو موقعیت شاد میشود: زمانی که افطار می‌کند و زمانی که پروردگارش را ملاقات می‌کند. همانا بوی دهان روزه‌دار، نزد خدا از بوی مُشک خوش‌بوتر است».
۱۶۷- ابن ماجه در روایت دیگری در باب [فضل العمل]، حدیث قبلی (حدیث شماره‌ی ۱۶۶) را به اختصار بیان می‌کند، با این تفاوت که در این روایت، جمله «یَدَعُ شَهْوَتَهُ وَطَعَامَهُ…» را نیاورده است.