نماز را بین خود و بنده‌ام دو قسمت کردم(۵)

ابن ماجه، باب: [ثَوَابِ الْقُرْآنِ]

۱۲۷- «عَنْ أَبِی هُرَیْرَهَ رضی الله عنه قَالَ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ  صلی الله علیه و سلم یَقُولُ: قَالَ اللَّهُ جل جلاله: قَسَمْتُ الصَّلَاهَ بَیْنِی وَبَیْنَ عَبْدِی شَطْرَیْنِ، فَنِصْفُهَا لِی، وَنِصْفُهَا لِعَبْدِی، وَلِعَبْدِی مَا سَأَلَ، قَالَ: فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ  صلی الله علیه و سلم: اقْرَءُوا: یَقُولُ الْعَبْدُ: ﴿ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِینَ ٢﴾، فَیَقُولُ اللَّهُ جل جلاله: حَمِدَنِی عَبْدِی، وَلِعَبْدِی مَا سَأَلَ، فَیَقُولُ: ﴿ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِیمِ ٣﴾ فَیَقُولُ: أَثْنَى عَلَیَّ عَبْدِی، وَلِعَبْدِی مَا سَأَلَ، یَقُولُ: ﴿مَٰلِکِ یَوۡمِ ٱلدِّینِ ۴﴾، فَیَقُولُ اللَّهُ: مَجَّدَنِی عَبْدِی، فَهَذَا لِی، وَهَذِهِ الْآیَهُ بَیْنِی وَبَیْنَ عَبْدِی نِصْفَیْنِ یَقُولُ الْعَبْدُ: ﴿إِیَّاکَ نَعۡبُدُ وَإِیَّاکَ نَسۡتَعِینُ ۵﴾ یَعْنِی: فَهَذِهِ بَیْنِی وَبَیْنَ عَبْدِی، وَلِعَبْدِی مَا سَأَلَ، وَآخِرُ السُّورَهِ لِعَبْدِی، یَقُولُ الْعَبْدُ: ﴿ٱهۡدِنَا ٱلصِّرَٰطَ ٱلۡمُسۡتَقِیمَ ۶ صِرَٰطَ ٱلَّذِینَ أَنۡعَمۡتَ عَلَیۡهِمۡ غَیۡرِ ٱلۡمَغۡضُوبِ عَلَیۡهِمۡ وَلَا ٱلضَّآلِّینَ ٧﴾ فَهَذَا لِعَبْدِی، وَلِعَبْدِی مَا سَأَلَ».

127. «از ابوهریره رضی الله عنه روایت شده است که گفت: از پیامبرصلی الله علیه و سلم شنیدم که می‌فرمود: خداوند متعال می‌فرماید: «نماز را بین خود و بنده‌ام دو قسمت کردم، قسمتی از آن برای من و قسمت دیگرش متعلق به بنده‌ام است و برای بنده‌ام است هر آنچه [در این سوره] طلب می‌کند (می‌خواهد)»، ابوهریره می‌گوید: پیامبرصلی الله علیه و سلم سپس فرمودند: [سوره‌ی حمد را] بخوانید که در آنجا بنده می‌گوید: ﴿ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِینَ ٢﴾ «سپاس و ستایش شایسته‌ی پروردگار جهانیان است»، خداوند متعال می‌فرماید: بنده‌ام مرا سپاس و ستایش گفت و برای اوست هر آنچه بخواهد، بنده می‌گوید: ﴿ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِیمِ ٣﴾ «خداوند بخشنده‌ی مهربان است»، خداوند متعال می‌فرماید: بنده‌ام مرا ستود و برای اوست هر آنچه طلب کند، بنده می‌گوید: ﴿مَٰلِکِ یَوۡمِ ٱلدِّینِ۴﴾ «خداوند صاحب روز سزا و جزاست»، خداوند می‌فرماید: بنده‌ام مرا به بزرگی یاد کرد (مرا تمجید کرد) و این برای من است (قسمت من است) و این آیه بین من و بنده‌ام دو قسمت است که بنده می‌گوید: ﴿إِیَّاکَ نَعۡبُدُ وَإِیَّاکَ نَسۡتَعِینُ ۵﴾ «تنها تو را عبادت می‌کنیم و تنها از تو کمک و یاری می‌خواهیم»، یعنی این آیه بین من و بین بنده‌ام تقسیم شده است و برای بنده‌ام است هر آنچه که می‌خواهد و آخر سوره برای بنده‌ام است که بنده می‌گوید: ﴿ٱهۡدِنَا ٱلصِّرَٰطَ ٱلۡمُسۡتَقِیمَ ۶ صِرَٰطَ ٱلَّذِینَ أَنۡعَمۡتَ عَلَیۡهِمۡ غَیۡرِ ٱلۡمَغۡضُوبِ عَلَیۡهِمۡ وَلَا ٱلضَّآلِّینَ ٧﴾ «ما را به راه راست هدایت کن، راه کسانی که به آنان نعمت دادی، نه راه کسانی که مورد خشم قرار گرفتند و نه راه گمراهان»، این برای بنده‌ام و برای اوست آنچه طلب می‌کند».