وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
ارشاد باری تعالی است: ﴿وَلَقَدْ عَلِمُوا لَمَنْ اشْتَرَاهُ مَا لَهُ فِی الاَخِرَهِ مِنْ خَلاَقٍ﴾ [بقره: ۱۰۲]
ترجمه: و مسلماً می دانستند هر که خریدار اینگونه متاع باشد، بهره ای در آخرت نخواهد داشت.
همچنین فرموده است:﴿ یُؤْمِنُونَ بِالْجِبْتِ وَالطَّاغُوت﴾.
عمر رضی الله عنه «جبت» را سحر و «طاغوت» را شیطان معنی کرده است.
جابر می گوید: «طواغیت» به غیبگویانی گفته شود که شیطان نزد آنان می رفت و در هر منطقه یکی وجود داشت.
از ابوهریره رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: ‹‹اجْتَنِبُوا السَّبْعَ الْمُوبِقَاتِ قَالُوا یَا رَسُولَ اللَّهِ! وَمَا هُنَّ؟ قَالَ:الشِّرْکُ بِاللَّهِ, وَالسِّحْرُ, وَقَتْلُ النَّفْسِ الَّتِی حَرَّمَ اللَّهُ إِلا بِالْحَقِّ, وَأَکْلُ الرِّبَا, وَأَکْلُ مَالِ الْیَتِیمِ, وَالتَّوَلِّی یَوْمَ الزَّحْفِ, وَقَذْفُ الْمُحْصَنَاتِ الْمُؤْمِنَاتِ الْغَافِلاتِ››. (بخاری)
ترجمه: از هفت چیز هلاک کننده بپرهیزید. اصحاب پرسیدند: آنها کدامند؟ فرمود: شرک ورزیدن به الله، جادوگری، قتل ناحق، خوردن مال ربا، خوردن مال یتیم، فرار از جنگ و جهاد و اتهام به زنان پاکدامن و بی خبر مؤمن.
جابر از رسول الله صلی الله علیه وسلم نقل می کند:‹‹حدّ السّاحر ضربه بالسّیف››.
یعنی: حد (تنبیه) ساحر اینست که گردنش با شمشیر زده شود. اینرا ترمذی نقل کرده و گفته است، از اینرو با سند صحیح بر جابر موقوف است.
و از بجاله بن عبده روایت است که عمر بن خطاب -رضی الله عنه- نامه ای نوشت و در آن دستور داد که هم مردان و زنان جادوگر را به قتل برسانید، بجاله می گوید: ما پس از دستورایشان، سه جادوگر، را به قتل رساندیم. صحیح بخاری
و از حفصه روایت است که دستور به قتل کنیزی داد که او را سحر کرده بود.
امام احمد می گوید: از سه نفر از اصحاب پیامبر روایت است که چنین فتوا داده اند.