وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
ابن ماجه، باب: [مَا جَاءَ فِی لَیْلَهِ النِّصْفِ مِنْ شَعْبَانَ]
۷۴- «عَنْ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ رضی الله عنه قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و سلم: إِذَا کَانَ لَیْلَهُ النِّصْفِ مِنْ شَعْبَانَ، فَقُومُوا لَیْلَهَا، وَصُومُوا نَهَارَهَا، فَإِنَّ اللَّهَ یَنْزِلُ فِیهَا لِغُرُوبِ الشَّمْسِ إِلَى سَمَاءِ الدُّنْیَا، فَیَقُولُ: أَلَا مِنْ مُسْتَغْفِرٍ لِی فَأَغْفِرَ لَهُ، أَلَا مُسْتَرْزِقٌ فَأَرْزُقَهُ، أَلَا مُبْتَلًى فَأُعَافِیَهُ، أَلَا کَذَا؟ أَلَا کَذَا؟ حَتَّى یَطْلُعَ الْفَجْرُ».
- «از حضرت علی رضی الله عنه روایت شده است که گفت: پیامبرصلی الله علیه و سلم فرمودند: آنگاه که شب نیمه‌ی شعبان فرا رسد، شب آن را قیام کنید و روزش را روزه بگیرید، [زیرا] خداوند در آن شب با غروب خورشید به آسمان دنیا می‌آید و می‌فرماید: «آیا کسی هست که استغفار کند تا او را ببخشم؟ آیا کسی هست که طلب رزق کند تا او را روزی دهم؟ آیا دردمندی هست تا او را التیام بخشم؟ آیا کسی هست که…؟ آیا کسی هست که…؟ [این جریان ادامه دارد] تا زمانی که فجر طلوع می‌کند».
نکته: در کتاب «الزوائد» آمده است که این حدیث ضعیف است، زیرا یکی از راویان آن یعنی «ابن ابی بسره» که همان «ابوبکر بن عبدالله بن محمد ابی بسره» می‌باشد، ضعیف است. امام احمد بن حنبل و ابن معین در باره‌ی ابی بسره می‌گویند که وی حدیث وضع می‌کند([۱]).
[۱]– [و شیخ آلبانی می‌گوید: علما بر ضعیف بودن سند این حدیث اجماع نموده‌اند، و نزد من موضوع و ساختگی است. (مصحح)].