کتاب امام مسلم دومین کتاب صحیح به شمار میآید، صحیح بخاری و صحیح مسلم صحیحترین کتاب بعد از قرآن کریم میباشد که امت اسلام صحیح بودنش را پذیرفته است.
امام مسلم در انتخاب احادیث و رجال دقت خاصی بکار برده است، حتی سعی نموده اختلاف الفاظ راویان نیز بیان نماید، و این کتاب عظیم را از میان هزاران روایات برگزیند.
امام مسلم میفرماید: «این کتاب صحیح را از میان سیصد هزار حدیث انتخاب نمودهام».
از ویژگیهای صحیح مسلم اینست که تمام متون وطرق حدیث را یک جا ذکر مینماید، و آنها را در ابواب مختلف جدا جدا نمیسازد، چنانکه امام بخاری انجام داده است، وهمچنین احادیث را تکرار نمیکند، مگر به ندرت؛ مثلا برای اضافهای که در سند یا متن حدیث وجود داشته باشد.
همچنین از ویژگیهای دیگرش اینست که امام مسلم در انتخاب الفاظ دقت زیادی بخرج داده، و سعی نموده الفاظ راویان را ذکر نماید حتی در بیان صیغهی روایت که آیا بلفظ «أخبرنا» یا «حدثنا» است. و اگر گروهی یک حدیث را روایت کردهاند هرکدام برای بیان الفاظ حیث و صیغهی تحدیث چه الفاظی بکار بردهاند، و این لفظ ذکر شده مثلا لفظ کدام یک از راویان میباشد.
همچنین امام مسلم بشدت کوشیده است که بعد از مقدمهی کتاب بجز احادیث مسند و مرفوع چیز دیگر از اقوال صحابه یا تابعین ذکر ننماید، ودر کتابش احادیث «معلق» نیز نیاورده است.
شایان ذکر است که امام مسلم برای کتاب صحیح تراجم ابواب قرار نداده بلکه احادیث متلق به هر موضوع را یکجا جمعآوری کرده است، اما شارحان کتاب صحیح برایش عنوان کتابها و ابواب قرار دادهاند، و بهترین کسی برای صحیح مسلم، کتاب و ابواب قرار داده امام محیی الدین نووی میباشد.
تعداد احادیث صحیح مسلم ۴۰۰۰ هزار حدیث میباشد.