«کُنْتُ خَلْفَ النَّبِیَّ یَوْماً فَقَالَ لِی یَا غُلاَمُ، إِنِّی أُعَلِّمُکَ کَلِمَاتٍ: احْفَظِ اللهَ یَحْفَظْکَ، احْفَظِ اللهَ تَجِدْهُ تُجَاهَکَ، إِذَا سَأَلْتَ فَاسْأَلِ اللهَ،
وَإِذَا اسْتَعَنْتَ فَاسْتَعِنْ بِاللهِ، وَاعْلَمْ أَنَّ الأُمَّهَ لَو اجْتَمَعَتْ عَلَى أَنْ یَنْفَعُوکَ بِشَیْءٍ لَمْ یَنْفَعُوکَ إِلاَّ بِشَیْءٍ قَدْ کَتَبَهُ اللهُ لَکَ،
وَإِنْ اجْتَمَعُوا عَلَى أَنْ یَضُرُّوکَ بِشَیْءٍ لَمْ یَضُرُّوکَ إِلاَّ بِشَیْءٍ قَدْ کَتَبَهُ اللهُ عَلَیْکَ، رُفِعَتِ الأَقْلاَمُ وَجَفَّتِ الصُّحُفُ».
المحدث : الألبانی المصدر : تخریج مشکاه المصابیح الصفحه أو الرقم: ۵۲۳۲/ المصدر : مسند أحمد الصفحه أو الرقم: ۴/۲۷۰/ المصدر صحیح الترمذی الصفحه أو الرقم ۲۵۱۶
ابن عباس رضی الله عنه می فرماید «روزی پشت سر پیامبرصلی الله علیه وسلم بودم. پیامبر علیه الصلاه وسلام فرمود: ای جوان، من چند کلمه را به تو مىآموزم:
خدا را نگهدار { به قران وسنت تمسک کن } تا او تو را نگه دارد؛ به خدا روىآور تا او را در برابر خود بیابى؛
هرگاه خواهش و نیازى دارى، از الله متعال بخواه؛ و هرگاه یارى و کمک خواستى، ازخداوند یارى بخواه؛
و این را یقین بدان که اگر همه امت جمع شوند تا به تو سودى رسانند نتوانند رسانید، مگر آنچه که خدا براى تو نوشته باشد؛
و اگر همه امت جمع شوند تا به تو زیانى برسانند نتوانند رسانید، مگر زیانى که خدا بر تو نوشته باشد؛ قلمهاى سرنوشت برداشته شده و نامهها خشک گشتند..