بعد از توقف در عرفات، بالاخره حجاج روز نهم پس از ادای نماز عصر و بعد از غروب آفتاب، به طرف مزدلفه ـ که مکان مقدسی است میان عرفات و منی ـ راه میافتند، پس از اینکه وارد مزدلفه شدند آنانی که نماز مغرب را نخواندهاند، آن را به جمع التأخیر همراه با نماز عشا برگزار مینمایند و شب و یا قسمتی از شب در مزدلفه میمانند، سپس هفت عدد سنگ ریزه (که بزرگتر از نخود باشند) برای رجم شیطان برمیدارند و به طرف مشعرالحرام، بعد منی راه میافتند.
سنت است هنگامی که از مزدلفه به مشعرالحرام رسیدند، رو به قبله بایستند و این ذکر را بخوانند: «الله أکبر الله أکبر الله أکبر لا إله إلا الله والله أکبر ولله الحمد» و سنت است بیشتر از هر دعائی، این آیه را بخوانند «رَبِّنَا آتِنَا فِی الدُّنْیَا حَسَنَهً وَفِی الآخِرَهِ حَسَنَهً وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ».
همچنین سنت است این دعا در مشعرالحرام خوانده شود: «اللّهمّ کما أوقفتنا فیه وأریتنا إیّاه فوفّقنا لذکرک کما هدیتنا وأغفرلنا وارحمنا کما وعدتنا بقولک وقولک الحقّ…»: خداوندا همانطوری که ما را در مشعرالحرام ایستاندهای و آن را به ما نمایاندهای، پس ما را هم برای ذکر و یاد نام پاک خود موفق بگردان، و آنطوری که ما را هدایت فرمودهای که به اینجا بیایم ما را نیز مورد رحمت و آمرزش خود قرار ده، چنانکه به ما وعده دادهای، و قول و وعده تو حق است.
پس هنگامی که از عرفات (به مزدلفه) برگشتید، در مشعرالحرام به واسطه آنکه خداوند شما را هدایت فرموده و به اینجا رسانده است او را بسیار ذکر و یاد کنید، و به دعا و نیایش و طلب عفو و بخشش بپردازید، چون به راستی خداوند بخشنده و مهربان است…