وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
پس لعنت خدا بر کذاب های رافضی که اینگونه کفر و عصیان و سرکشی می کنند.
از الله بترسید و توبه کنید به خدا قسم که روز قیامت در برابر هرچه که می گویید و می نویسید مسئول خواهید بود.
نویسنده: مجاهد دین
رافضی نوشته است:
ابن کثیر سلفی (شاگرد ابن تیمیه) در کتابش البدایه والنهایه می نویسد :
والد عمر بن الخطاب – عمه وأخاه لأمه، !!
پدر عمر بن خطاب هم عموی عمر بود و هم برادرش و هم پدرش بود
البدایه والنهایه، ج ۳ ، ص ۳۱۶ ، الناشر: دار هجر للطباعه
http://shamela.ws/browse.php/book-4445#page-1410
پـــــــــــــاســــــــــــخ:
خب بریم لینکی که داده است را باز کنیم ببینم چی نوشته است
ابن کثیر در ترجمه زید بن عمرو چنین نوشته است:
[زَیْدُ بْنُ عَمْرِو بْنِ نُفَیْلٍ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ]
زَیْدُ بْنُ عَمْرِو بْنِ نُفَیْلٍ
رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ
هو زید بن عمرو بن نفیل بن عبدالعزی بن ریاح بن عبدالله بن قرظ بن رزاح ابن عدی بن کعب بن لؤى القرشی العدوی . وکان الخطاب – والد عمر بن الخطاب – عمه وأخاه لأمه ، وذلک لأن عمرو بن نفیل کان قد خلف على امرأه أبیه بعد أبیه ، وکان لها من نفیل أخوه الخطاب . قاله الزبیر ابن بکار ومحمد بن إسحاق .
ترجمه:
زید بن عمرو بن نفیل بن عبد العزی بن رباح بن عبد الله بن قرط بن زراح ابن عدی بن کعب بن لؤی قرشی عدوی. و خطاب – پدر عمر بن خطاب- عموی زید و برادر مادری اش بود ، برای اینکه عمرو بن نفیل (پدر زید) با زن پدرش ، بعد از وفات پدرش ازدواج کرد و از این جهت برای او از نفیل، خطاب برادر محسوب می شود.
همانطور که مشخص است، بحث درباره رابطه بین خطاب با زید است.
اما رافضی ابن المتعه چی گفته است؟
رافضی متن را قیچی کرده و نوشته است:
ابن کثیر سلفی (شاگرد ابن تیمیه) در کتابش البدایه والنهایه می نویسد : والد عمر بن الخطاب – عمه وأخاه لأمه، !!
پدر عمر بن خطاب هم عموی عمر بود و هم برادرش و هم پدرش بود!!
متوجه خیانت بزرگ و قیچی مطالب ابن کثیر توسط روافض شدید؟
آنچه بین علامت – – آمده، برای شناساندن خطاب است که بفهمیم کدام خطاب را می گوید و اصلا بحث هیچ ارتباطی بین رابطۀ خطاب با عمر ندارد؛ بلکه بحث بین رابطۀ خطاب -پدر عمر- با زید بن عمرو است. و اینگونه رافضی باز رسوا شد و جهل و بی سوادی و ملحد بودنش را ثابت کردیم.
البته این نکته را هم باید گفت که در جاهلیت ازدواج با زن پدر، جایز و مباح بود و مشکلی نداشت، و در مورد بالا، عمرو نیز با خلف و باقی گذارده پدر خودش ازدواج کرده و خداوند می فرماید:
« وَلَا تَنکِحُوا مَا نَکَحَ آبَاؤُکُم مِّنَ النِّسَاءِ إِلَّا مَا قَدْ سَلَفَ » (نساء :۲۲)
ترجمه: وبا زنانی که پدرانتان (با آنها) ازدواج کرده اند، ازدواج نکنید، مگر آنچه (زمان جاهلیت بوده و) گذشته است.
همانطور که خداوند می فرماید، ازدواج با زن پدر در جاهلیت مباح بوده و خداوند آنچه در گذشته و حتی در زمان اسلام و تا حین نزول این آیه، از چنین ازدواج هایی که رخ می داد را، حرام و اولاد حاصله از آن را ولد حرام ندانسته است، بلکه بعد از نزول این آیه این ازدواج حرام شد.
مثلا شراب در ابتدای اسلام حلال بود و در روایت آمده که سیدنا علی رضی الله عنه در نماز که شراب نوشیده بود، نماز را اشتباه می خواند که به سبب آن حرمت شراب نازل می شود. پس تا زمان عدم حرمت آن، نوشیدنش مباح بوده؛ و به همین ترتیب این ازدواج ها نیز تا زمان حرمت آن مباح بوده و کسی حق ندارد از این ازدواج رخنه بگیرد. چون اگر چنین باشد، باید بداند که هابیل و قابیل با خواهر خود ازدواج کرده و کل بنی آدم حاصل ازدواج خواهر و برادر هستند. و البته فکر نکنم عقل پوک رافضی این چیزها را بفهمد.
حالا ما از روافض کذاب چند سوال داریم
- چرا متن را قیچی کردید؟ یعنی خدا وکیلی خجالت نکشیدید و حیا ندارید؟
- چرا طعنه در این ازدواج زدید در حالی که در جاهلیت مباح بوده است؟
آیا حاضری با عقل فاسدت، طعنه در کل بنی آدم بزنی؛ چون هابیل و قابیل با خواهران خودشان ازدواج کرده اند؟ و به رسول خدا صلی الله علیه وسلم چی؟ به اون نیز طعنه می‌زنید که دختر عمر بن خطاب را به همسری گرفته است؟ اگر فرزندی از حفصه بنت عمر رضی الله عنهما و رسول خدا صلی الله علیه وسلم به دنیا می آمد، شیوۀ برخورد شما با پسر رسول خدا صلی الله علیه وسلم چگونه می شد؟ آیا چون در چند نسل قبلش یکی از ازدواج های مباح جاهلیت وجود داشته است، آیا زبانتان لال به پسر رسول خدا صلی الله علیه وسلم طعنه وتشکیک وارد می کردید؟؟؟
اگر جوابتان خیر است، پس چرا به نسب پدرش طعنه وارد می‌کنید؟
- چرا به سیدنا عمر رضی الله عنه تهمت زدید؟ در حالی که این متن از بدایه و نهایه با لینکی که از آن دادید، هیچ ربطی به سیدنا عمر نداشت؟ بلکه بیان رابطۀ خطاب – والد عمر بن خطاب – با زید بن عمرو است!!
خداوند همۀ ما را به راه راست هدایت کند آمین.
اسکن ترجمه کتاب طبقات کبری ابن سعد