کلمات قرآن معانی واضحی دارند؛ زیرا کتابی هدایت‌کننده است که هر‌کس آن را بخواند می‌فهمد:

الله متعال می‌فرماید: ﴿وَإِنَّهُ لَتَنْزِیلُ رَبِّ الْعَالَمِینَ١٩٢ نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْأَمِینُ١٩٣ عَلَى قَلْبِکَ لِتَکُونَ مِنَ الْمُنْذِرِینَ١٩۴ بِلِسَانٍ عَرَبِیٍّ مُبِینٍ١٩۵﴾ [الشعراء: ۱۹۲-۱۹۵]. «و همانا این (قرآن) نازل شده (از جانب) پروردگار جهانیان است. روح الأمین (= جبرئیل) آن را فرود آورده است. بر قلب تو، تا از هشدار دهندگان باشی. (آن را) به زبان عربی روشن (نازل کرد)».

هیچ‌کس نمی‌تواند کلمات قرآن را که دارای معانی کامل و واضحی هستند تغییر دهد:

الله متعال می‌فرماید: ﴿وَتَمَّتْ کَلِمَتُ رَبِّکَ صِدْقًا وَعَدْلًا لَا مُبَدِّلَ لِکَلِمَاتِهِ وَهُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ١١۵﴾ [الأنعام: ۱۱۵]. «و کلام پروردگار تو با صدق و عدل به انجام رسید، هیچ کس نمی‌تواند کلمات او را دگرگون سازد، و او شنوای داناست».

کلمات قرآن دارای معانی واضحی هستند؛ زیرا کتاب هدایت است و هر‌کس آن را بخواند می‌فهمد؛ از این رو، وقتی الله متعال می‌فرماید: ﴿وَإِذۡ نَتَقۡنَا ٱلۡجَبَلَ﴾ می‌فهمیم خدا کوه را بالا برد. زیرا جبل همان کوه است که عرب که قرآن به زبانشان نازل شد معنای کوه را از جبل درمی‌یابند و نمی‌گوییم جبل به معنای رود یا قدرت یا مردی قوی است.

یا وقتی الله متعال می‌فرماید: ﴿إِنَّ ٱللَّهَ مُبۡتَلِیکُم بِنَهَرٖ﴾ چنین می‌فهمیم که الله بنی‌اسرائیل را با رودخانه آزمود. زیرا نهر همان رودخانه است که مردم آن را می‌شناسند نه تأویلاتی مانند کرم یا عطاء؛ زیرا تمام این موارد، نسبت‌دادن سخن به خدا بدون علم است.

الله متعال می‌فرماید: ﴿أَتَقُولُونَ عَلَى اللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ۶٨ قُلْ إِنَّ الَّذِینَ یَفْتَرُونَ عَلَى اللَّهِ الْکَذِبَ لَا یُفْلِحُونَ۶٩﴾ [یونس: ۶۸-۶۹]. «آیا بر الله چیزی می‌گویید که نمی‌دانید؟! بگو: بی‌گمان کسانی‌که به الله دروغ می‌بندند، رستگار نمی‌شوند».

بنابراین، حق نداریم هیچ یک از کلمات قرآن را از معنای مشخص و شناخته‌شده‌اش برگردانیم:

الله متعال می‌فرماید: ﴿أَأَنْتُمْ أَعْلَمُ أَمِ اللَّهُ﴾ [البقره: ۱۴۰]. «بگو: شما داناترید یا خدا؟!».

﴿إِنَّ الَّذِینَ یُلْحِدُونَ فِی آیَاتِنَا لَا یَخْفَوْنَ عَلَیْنَا أَفَمَنْ یُلْقَى فِی النَّارِ خَیْرٌ أَمْ مَنْ یَأْتِی آمِنًا یَوْمَ الْقِیَامَهِ اعْمَلُوا مَا شِئْتُمْ إِنَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ۴٠﴾ [فصلت: ۴۰]. «بی‌گمان کسانی‌که در آیات ما کجروی می‌کنند، بر ما پوشیده نیستند، آیا کسی‌که در آتش انداخته شود بهتر است، یا کسی‌که روز قیامت ایمن (و بدون وحشت) بیاید؟! هر چه می‌خواهید بکنید، مسلماً او به آنچه انجام می‌دهید بیناست».

تحریف معانی کلمات الله از صفات برخی یهودیان است که کلمات را از محل و معانی‌شان برمی‌گردانند:

الله متعال می‌فرماید: ﴿مِنَ الَّذِینَ هَادُوا یُحَرِّفُونَ الْکَلِمَ عَنْ مَوَاضِعِهِ﴾ [النساء: ۴۶]. «برخی از یهود، کلمات (خدا) را از جای خود تحریف می‌کنند».