اسماء الله الحسنی (۵)

قادر یعنی ذاتی که دارای قدرت فراوان است، ذاتی که هیچ چیزی او را ناتوان نمی سازد و توان پیکار با او را ندارد، و هیچ چیز از حوزه ی قدرت او خارج نمی شود و آغاز و پایانی برای قدرت او نیست. مُقتَدِر یعنی بسیار توانمند.
“بی گمان خداوند قادر است که بار دیگر انسان را برگرداند. روزی که پرده ها برافتند”. (طارق : ۸-۹)
“خداوند بر هر چیزی تواناست”. (کهف : ۴۵)