مُبدئ یعنی ذاتی که آغازگر آفرینش پدیده ها بوده است و همه چیز را از نیستی به هستی آورده است.
مُعید یعنی ذاتی که پدیده ها را پس از این که نابود شدند، در روز رستاخیز دوباره هستی می بخشد.
“اوست که قبلا آفرینش را آغاز کرده است و اوست که بعدا آفرینش را دوباره باز می گرداند.” (بروج : ۱۳)
پیامبر ﷺ هر گاه از خواب بیدار می شد، می فرمود:
الحَمدُ للهِ الَّذی أَحیانی بَعدَ ما أَماتَنی وَ إِلیهِ النُّشور
“ستایش خدایی را که پس از این که مرا میراند زنده ام گردانید و بازگشت به سوی اوست”.
وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین