عَنْ أَبِی موسى رضی الله تعالی عنه قَالَ: قَالَ رَسُولُ ﷺ : «ثَلاثَهٌ لَهُمْ أَجْرَانِ: رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ الْکِتَابِ آمَنَ بِنَبِیِّهِ وَآمَنَ بِمُحَمَّدٍ ﷺ ، وَالْعَبْدُ الْمَمْلُوکُ إِذَا أَدَّى حَقَّ اللَّهِ وَحَقَّ مَوَالِیهِ، وَرَجُلٌ کَانَتْ عِنْدَهُ أَمَهٌ فَأَدَّبَهَا فَأَحْسَنَ تَأْدِیبَهَا وَعَلَّمَهَـا فَأَحْسَـنَ تَعْلِیمَهَا، ثُمَّ أَعْتَقَهَا فَتَزَوَّجَهَا فَلَهُ أَجْرَانِ».
(بخارى: ۹۷)
ابوموسی اشعری رضی الله تعالی عنه میگوید: رسول الله ﷺ فرمود: «سه شخص اند که نزد خدا دو اجر دارند. اول: اهل کتابی که به پیامبرش و به محمد ﷺ ایمان بیاورد. دوم: غلامی که حق خدا و صاحبش را ادا کند. سوم: مردی که کنیزش را بخوبی تربیت نماید و علم و دانش بیاموزد. سپس او را آزاد نماید و با وی ازدواج کند. هریک از اینها دو پاداش دارند».