عَن أبی هُریره، رضِیَ اللَّه عنْهُ، أَنَّ رجُلاً أتى النبی صَلّى اللهُ عَلَیْهِ وسَلَّم یتَقاضَاهُ فَأَغْلَظَ لَهُ، فَهَمَّ بِهِ أَصْحابُهُ، فَقَالَ رسُولُ اللَّهِ صَلّى اللهُ عَلَیْهِ وسَلَّم: “دعُوهُ فَإنَّ لِصَاحِبِ الحَقِّ مقَالاً” ثُمَّ قَالَ: “أَعْطُوه سِنًّا مِثْلَ سِنِّهِ” قالوا: یا رسولَ اللَّهِ لا نَجِدُ إلاَّ أَمْثَل مِنْ سِنِّهِ، قال: “أَعْطُوهُ فَإنَّ خَیْرَکُم أَحْسنُکُمْ قَضَاءً”
المَصدَر :صَحِیحُ البُخَارِیِّ الصفحه أو الرقم: ۲۳۰۶/ المَصدَر:الصَحِیحُ مُسْلِمٍ الصفحه أو الرقم: ۱۶۰۱/ المصدر : صَحِیحُ النسائی الصفحه أو الرقم: ۴۶۳۲٫
از ابوهریره رضی الله عنه روایت شده است که مردی به حضور پیامبرصلی الله علیه وسلم آمد
و طلب خود را از ایشان خواست و عصبانی شد و چون مطالبه اش سخت و بی ادبانه بود،
اصحاب ایشان رضی الله عنهم قصد او کردند (که اورا بزنند یا سرزنش کنند) که پیامبرصلی الله علیه وسلم فرمودند:
او را بگذارید، زیرا صاحب حق، حق گفتار دارد” و سپس فرمودند: “شتری مثل شتر خودش به او بدهید”،
گفتند: ای رسول خدا جز گرانتر از شتر او را نداریم، فرمودند: “آن را به او بدهید
که بهترین شما آن است که موقع پرداخت عوض، بهترین را پرداخت کند”.