از ابی بن کعب رضی الله عنه روایت هست که درشب های قدر میفرمود :
قَال أُبیٌّ ، فِی لَیلهِ القَدرِ : وَاللَّهِ، إنِّی لأَعلمُها، وأکثرُ عِلمی هی اللَّیلهُ التی أَمرَنا رسولُ اللهِ صلَّى الله علیه وسلَّمَ بقِیامِها، هی لیلهُ سَبعٍ وعِشرین هی لیلهُ صَبیحهِ سَبعٍ وعِشرین، وأمارتُها أنْ تطلُعَ الشَّمسُ فی صَبیحهِ یومِها بیضاءَ لا شُعاعَ لها.
الراوی : أبی بن کعب المحدث مسلم المصدر : صحیح مسلم الصفحه أو الرقم: ۷۶۲/ المصدر صحیح ابن حبان الصفحه أو الرقم: ۳۶۹۰/ المصدر : الاستذکار الصفحه أو الرقم: ۳/۲۹۵٫
“سوگند به الله که بجز او معبودی بحق نیست، که شب قدر در ماه رمضان است -بطور جدی و بدون استثنا قسم یادکرد -
و به الله سوگند، میدانم کهکدام شب است. همان شبی است که پیامبر صلی الله علیه و سلم ما را به شب بیداری دستورداد.
آن شب شب بیست وهفتم بود و نشانه شب قدر آنستکه صبح آن روز خورشید بهنگام طلوع سفید وکمرنگ و بدون شعاع است“.