نام های نیکوی خداوند (۷)

السَّمِیعُ جَلَّ جَلالـُهْ(بسیارشنوا)

که بلند و آهسته و آهسته ترین را به یکسان میشنود و شنوایی او همه شنیدنی ها را در بر دارد از اینرو خداوند، تمام صداهای آهسته و بلندی را که در جهان بالا و پایین وجود دارد، می شنود؛ طوری که گویا همه، یک صدا هستند و صداهای زیاد، برای او تشویش ایجاد نمی کند و همه زبانها را می داند و صداهای نزدیک و دور و آهسته و بلند، برای او یکسان است .

خداوند در قرآن کریم میفرماید :
«کسی که از شما سخن را پنهان می دارد و کسی که سخن را آشکارا می سازد و آنکه خویشتن را در شب مخفی می نماید و آنکه در روز روان می گردد، (برای خدا) یکسان می باشند،(رعد :۱۰)

در قرآن کریم اسم سمیع از بصیر مقدم است و فهمانیدن حکمت در آن نیاز به شرح مفصل داردو آنچه مشاهده است اگر کسی کر مادر زاد باشد دیگر نه استفاده درست از زبان می تواند و نه هم چشم او می تواند او را از چاهی که در آن است بیرون بیاورد.و همه امور شرعی سمعیات است مثل کلام الله وحدیث رسول الله صلی الله علیه و سلم. و اگر کسی از طریق سمع نتوانست راه هدایت بیابدچشم و دل او هم نمی تواند او را به راه راست برساندچنانکه در آیه ۲۶ سوره احقاف خداوند میفرماید:

و ما برایشان گوش و چشم و دلها قرا دادیم نه گوششان فایده به آنان رسانیدی نه چشمهای شان و نه دلهایشان از این راه که آیات خدا را انکار می کردند).

شنیدن خداوند، بر دو نوع است:
یکی اینکه همه صداهای آشکار و پنهان و بلند و آهسته را می شنود و کاملا به آن احاطه دارد.

دوم: دعا و خواسته دعاکنندگان و عبادت کنندگان را می شنود و دعایشان را می پذیرد و به آنها پاداش می دهد. چنانچه خداوند متعال، می فرماید:

(ابراهیم:۳۹) یعنی: «بی گمان پروردگار من، دعا را می شنود»؛ (یعنی اجابت می کند)..

و گفته نمازگزار که می گوید: (سمع الله لمن حمده)
یعنی: «خداوند، خواسته هر ستایشگری را می پذیرد».