وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
زیرا الله تعالى میفرماید: ﴿…إِذَا لَقِیتُمۡ فِئَهٗ فَٱثۡبُتُواْ…﴾ [الأنفال: ۴۵]. «… هرگاه گروهی [از دشمنان] را ملاقات کردید، ثابت قدم شوید…». و همچنین میفرماید: ﴿یَٰٓأَیُّهَا ٱلَّذِینَ ءَامَنُوٓاْ إِذَا لَقِیتُمُ ٱلَّذِینَ کَفَرُواْ زَحۡفٗا فَلَا تُوَلُّوهُمُ ٱلۡأَدۡبَارَ ١۵ وَمَن یُوَلِّهِمۡ یَوۡمَئِذٖ دُبُرَهُۥٓ إِلَّا مُتَحَرِّفٗا لِّقِتَالٍ أَوۡ مُتَحَیِّزًا إِلَىٰ فِئَهٖ فَقَدۡ بَآءَ بِغَضَبٖ مِّنَ ٱللَّهِ وَمَأۡوَىٰهُ جَهَنَّمُۖ وَبِئۡسَ ٱلۡمَصِیرُ ١۶﴾ [الأنفال: ۱۵ – ۱۶]. «ای کسانی‌که ایمان آوردهاید! هرگاه با لشکر کافران روبرو شدید پس بر آنها پشت ننموده و فرار نکنید * و هرکس در این روز به آنها پشت کند، و فرار نماید – مگر کسی که [هدفش] کنارهگیری برای نبردی [تازه] یا پیوستن به دستۀ [دیگر از همرزمانش] باشد – گرفتار خشم خداوند شده و جایگاهش جهنم است، و چه بد سرنوشتی!». و همینطور میفرماید: ﴿یَٰٓأَیُّهَا ٱلنَّبِیُّ حَرِّضِ ٱلۡمُؤۡمِنِینَ عَلَى ٱلۡقِتَالِۚ إِن یَکُن مِّنکُمۡ عِشۡرُونَ صَٰبِرُونَ یَغۡلِبُواْ مِاْئَتَیۡنِۚ وَإِن یَکُن مِّنکُم مِّاْئَهٞ یَغۡلِبُوٓاْ أَلۡفٗا مِّنَ ٱلَّذِینَ کَفَرُواْ بِأَنَّهُمۡ قَوۡمٞ لَّا یَفۡقَهُونَ ۶۵ ٱلۡـَٰٔنَ خَفَّفَ ٱللَّهُ عَنکُمۡ وَعَلِمَ أَنَّ فِیکُمۡ ضَعۡفٗاۚ فَإِن یَکُن مِّنکُم مِّاْئَهٞ صَابِرَهٞ یَغۡلِبُواْ مِاْئَتَیۡنِۚ وَإِن یَکُن مِّنکُمۡ أَلۡفٞ یَغۡلِبُوٓاْ أَلۡفَیۡنِ بِإِذۡنِ ٱللَّهِۗ وَٱللَّهُ مَعَ ٱلصَّٰبِرِینَ ۶۶﴾ [الأنفال: ۶۵ – ۶۶]. «ای پیامبر! مؤمنین را بر جنگ تحریک نما، اگر شما بیست نفر صبور باشید بر دویست نفر غلبه خواهید کرد و صد نفر باشید بر هزار نفر از کافران پیروز میشوید زیرا آنها قومی غیر منطقیاند * حالا خداوند از [مسئولیت] شما کاست، و دانست که شما ضعفی دارید، پس اگر صد نفر صبور باشید بر دویست نفر غلبه نموده و اگر هزار نفر باشید بر دو هزار نفر به اذن خداوند، پیروز خواهید شد و خداوند با صابرین است».
و دلیل از سنت: حدیث عبدالله بن ابی أوفى رضی الله عنهما: «… لَا تَتَمَنَّوْا لِقَاءَ الْعَدُوِّ وَسَلُوا اللَّهَ الْعَافِیَهَ فَإِذَا لَقِیتُمُوهُمْ فَاصْبِرُوا وَاعْلَمُوا أَنَّ الْجَنَّهَ تَحْتَ ظِلَالِ السُّیُوفِ…»[۱]. «آرزوی دیدن دشمن را نداشته باشید و از خداوند عافیت را طلب کنید و اگر آن [دشمنان] را دیدید، صبور باشید و بدانید که بهشت زیر سایۀ شمشیرهاست».
[۱]– صحیح بخاری: ۲۹۶۵- ۲۹۶۶- ۳۰۲۵- ۳۰۲۶- ۷۲۳۷؛ صحیح مسلم: ۴۶۳۹- ۴۶۴۰؛ سنن ابو داود: ۲۶۳۱؛ صححه آلبانی.