نهمین پایه از پایه‌های ایمان: ایمان به سرمنزل مؤمنین و جایگاه‌شان در بهشت و سرمنزل کافرین و جایگاه‌شان در آتش جهنم

زیرا الله تعالى می­فرماید: ﴿بَلَىٰۚ مَن کَسَبَ سَیِّئَهٗ وَأَحَٰطَتۡ بِهِۦ خَطِیٓ‍َٔتُهُۥ فَأُوْلَٰٓئِکَ أَصۡحَٰبُ ٱلنَّارِۖ هُمۡ فِیهَا خَٰلِدُونَ ٨١ وَٱلَّذِینَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ أُوْلَٰٓئِکَ أَصۡحَٰبُ ٱلۡجَنَّهِۖ هُمۡ فِیهَا خَٰلِدُونَ ٨٢﴾ [البقره: ۸۱-۸۲]. «آری! هرکس کار[های] بد انجام دهد و گناه[هایـ]ـش او را احاطه کند نتیجه­اش [این خواهد بود که] همنشین آتش جهنم شده و در آن جاودان می­ماند * و کسانی‌که ایمان آوردند و کار شایسته انجام دادند، ایشان همنشینان بهشتند و در آن جاودان خواهند ماند». و دلیل دیگر حدیث ابن عمر  رضی الله عنهما در صحیحین می­باشد که پیامبر  صلی الله علیه وسلم فرمود: «إِنَّ أَحَدَکُمْ إِذَا مَاتَ عُرِضَ عَلَیْهِ مَقْعَدُهُ بِالْغَدَاهِ وَالْعَشِیِّ إِنْ کَانَ مِنْ أَهْلِ الْجَنَّهِ فَمِنْ أَهْلِ الْجَنَّهِ وَإِنْ کَانَ مِنْ أَهْلِ النَّارِ فَمِنْ أَهْلِ النَّارِ فَیُقَالُ هَذَا مَقْعَدُکَ حَتَّى یَبْعَثَکَ اللَّهُ یَوْمَ الْقِیَامَهِ»^[۱]. «همانا هر کدام از شما که بمیرد، جایگاهش [در آخرت]، صبح و شام بر وی عرضه می­شود، اگر وی از اهل بهشت باشد [جایگاهش] در بهشت و اگر از اهل آتش جهنم باشد، [جایگاهش] در جهنم؛ و به او گفته می­شود این جایگاه تو است تا زمانی‌که الله تو را روز قیامت دوباره زنده گرداند».

[۱]– صحیح بخاری: ۱۳۷۹- ۳۲۴۰؛ صحیح مسلم: ۷۳۹۰- ۷۳۹۱؛ سنن ترمذی: ۱۰۷۲؛ سنن ابن ماجه: ۴۲۷۰؛ و شیخ آلبانی سند آن را صحیح دانسته است.