۵۳۲ ـ عَنِ ابْنِ عُمَرَ رَضِیَ الله عَنْهُمَا: أَنَّ رَجُلا سَأَلَ رَسُولَ اللَّهِ عَنْ صَلاهِ اللَّیْلِ، فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ: «صَلاهُ اللَّیْلِ مَثْنَى مَثْنَى، فَإِذَا خَشِیَ أَحَدُکُمُ الصُّبْحَ صَلَّى رَکْعَهً وَاحِدَهً، تُوتِرُ لَهُ مَا قَدْ صَلَّى». (بخارى:۹۹۰)
ترجمه: ابن عمر رضی الله عنهما میگوید: شخصی از رسول الله درباره نماز شب، سؤال کرد. آن حضرت فرمود: «نماز شب، دو رکعت، دو رکعت خوانده شود. اگر کسی احتمال داد که طلوع فجر نزدیک است، یک رکعت بخواند تا نمازهایی را که خوانده است، وتر شوند».
۵۳۳ ـ عَنْ عَائِشَهَ رَضِیَ الله عَنْهَا: أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ کَانَ یُصَلِّی إِحْدَى عَشْرَهَ رَکْعَهً، کَانَتْ تِلْکَ صَلاتَهُ-تَعْنِی بِاللَّیْلِ فَیَسْجُدُ السَّجْدَهَ مِنْ ذَلِکَ قَدْرَ مَا یَقْرَأُ أَحَدُکُمْ خَمْسِینَ آیَهً، قَبْلَ أَنْ یَرْفَعَ رَأْسَهُ، وَیَرْکَعُ رَکْعَتَیْنِ قَبْلَ صَلاهِ الْفَجْرِ، ثُمَّ یَضْطَجِعُ عَلَى شِقِّهِ الایْمَنِ حَتَّى یَأْتِیَهُ الْمُؤَذِّنُ لِلصَّلاهِ.(بخارى:۹۹۴)
ترجمه: ام المومنین ؛عایشه رضی الله عنها؛ میفرماید: رسول الله یازده رکعت، نماز شب میخواند و سجده را در آنها به اندازه ای که یک نفر از شما پنجاه آیه بخواند، طولانی می کرد. و قبل از نماز فجر، دو رکعت می خواند. سپس، به پهلوی راست، دراز می کشید. تا اینکه مؤذن می آمد و او را برای نماز صبح، فرا می خواند.