فضل نماز (۲)

و در حـدیث آمده که آخرین وصیت رسول الله ج برای امت و آخرین سفارش ایشان در وقت وداع گفتن این دنیا بسوی آخرت این بود که فرمودند: «در اداى نماز، وحقوق بردگان از خـدا بترسید، یعنی: به آنان احسان و نیکی کنید». [أحمد ونسائی وابن ماجه].
و خداوند در قرآن امر نماز را بسیار بزرگ شمرده و نماز و اهل نماز را شرافت بخشیده است، و در مواضع بسیار زیادی از قرآن کریم آن را یاد فرموده، و بطور خصوصی به آن سفارش نموده است، از آن جمله ارشاد بارى تعالی چنین آمده است: ﴿حَٰفِظُواْ عَلَى ٱلصَّلَوَٰتِ وَٱلصَّلَوٰهِ ٱلۡوُسۡطَىٰ وَقُومُواْ لِلَّهِ قَٰنِتِینَ ٢٣٨﴾ [البقره: ۲۳۸].
«بر (گزاردن) نمازها و (بویژه) نماز میانه (عصر) پایبند باشید و برای خداوند فروتنانه (به عبادت) بایستید».
و همچنین خداوند مى‌فرماید:
﴿وَأَقِمِ ٱلصَّلَوٰهَۖ إِنَّ ٱلصَّلَوٰهَ تَنۡهَىٰ عَنِ ٱلۡفَحۡشَآءِ وَٱلۡمُنکَرِ﴾ [العنکبوت: ۴۵].
«و نماز را برپاى دار که نماز از (کارهای) ناشایست و ناپسند بازمى‌دارد».
و باز مى‌فرماید: ﴿یَٰٓأَیُّهَا ٱلَّذِینَ ءَامَنُواْ ٱسۡتَعِینُواْ بِٱلصَّبۡرِ وَٱلصَّلَوٰهِۚ إِنَّ ٱللَّهَ مَعَ ٱلصَّٰبِرِینَ١۵٣﴾ [البقره: ۱۵۳].
«ای مؤمنان، از بردباری و نماز مدد بجویید، که خدا با بردباران است».
و همچنین مى‌فرماید: ﴿إِنَّ ٱلصَّلَوٰهَ کَانَتۡ عَلَى ٱلۡمُؤۡمِنِینَ کِتَٰبٗا مَّوۡقُوتٗا﴾ [النساء: ۱۰۳].
«که نماز بر مؤمنان واجبی زماندار است».
و خداوند بر کسى که نماز را ضایع و پایمال کرده ادا نمى‌کند، عذابی دردناک واجب نموده و مى‌فرماید:
﴿فَخَلَفَ مِنۢ بَعۡدِهِمۡ خَلۡفٌ أَضَاعُواْ ٱلصَّلَوٰهَ وَٱتَّبَعُواْ ٱلشَّهَوَٰتِۖ فَسَوۡفَ یَلۡقَوۡنَ غَیًّا۵٩﴾ [مریم: ۵۹].
«آنگاه پس از آنان ناخلفانی جانشین شدند که نماز را ترک کردند و از خواسته‌ها (ی نفسانی) پیروی کردند. پس (کیفر) گمراهی را خواهند یافت».
پس بر هر مسلمان واجـب است که بر نماز محافظت و پایبندی کند، و همچنانکه خداوند آن را فرض نموده، و در اوقات خـودش آن را ادا کند، با نیت اینکه این عبادت به شکل درست، اطاعت از خدا و رسول خداست، و بداند که در صورت تخلف به خشم و غضب دردناک و عقاب خداوندی گرفتار خواهد شد.