روش اذان

عبدالله بن زید بن عبد ربه گوید: پیامبر صلی الله علیه وسلم خواست که (هنگام نماز) ناقوس زده شود اما به خاطر مشابهت با نصاری این کار را ناپسند می‌دانست، شبی در خواب دیدم که مردی به دورم می‌گشت، دو لباس سبز بر تن و ناقوسی در دست داشت به او گفتم ای بنده خدا آیا این ناقوس را می‌فروشی؟ گفت با آن چه کار داری؟ گفتم با آن مردم را به نماز فرا می‌خوانیم. گفت : آیا تو را به چیزی بهتر از آن راهنمایی نکنم؟ گفتم بله. گفت : بگو : الله أکبر الله أکبر، الله أکبر الله أکبر، أشهد أن لا إله إلا الله، أشهد أن لا إله إلا الله، أشهد أن محمدا رسول الله، أشهد أن محمدا رسول الله، حی علی الصلاه، حی علی الصلاه، حی علی الفلاح، حی علی الفلاح، الله اکبر، الله اکبر، لا إله إلا الله».

(عبدالله) گفت : سپس آن شخص اندکی درنگ کرد و گفت : اگر برای نماز اقامه کردی بگو : الله أکبر الله أکبر، أشهد أن لا إله إلا الله، أشهد أن محمد رسول الله، حی علی الصلاه، حی علی الفلاح، قد قامت الصلاه، قد قامت الصلاه، الله أکبر، الله أکبر، لا إله إلا الله.

گوید : صبح وقتی بیدار شدم نزد رسول الله صلی الله علیه وسلم رفتم و آنچه را در خواب دیده بودم برایش بازگو کردم. پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمود : (إن هذه الرویا حق إن شاء الله) «إن شاء الله این رؤیا (خواب) حق است». سپس دستور داد که اذان گفته شود، و از آن پس بلال مولای ابوبکر به همین صورت اذان می‌گفت.[۱]

مستحب است که مؤذن دو الله اکبر را با یک نفس بگوید:
از عمر بن خطاب رضی الله عنه روایت است که پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمود : (إذا قال المؤذن الله أکبر الله أکبر، فقال أحدکم : الله أکبر الله أکبر، ثم قال أشهد أن لا إله إلا الله، قال أشهد أن لا إله إلا الله … الحدیث)[۲] «هرگاه مؤذن گفت الله أکبر الله أکبر و یکی از شما گفت الله أکبر الله أکبر (جواب او را داد) سپس (مؤذن) گفت أشهد أن لا إله إلا الله و (یکی از شما گفت : أشهد أن لا إله إلا الله…» این حدیث به طور آشکار دلالت میکند بر این که مؤذن دو تکبیر را با یک نفس بخواند و شنوده‌ی أذان هم به همان صورت پاسخ بدهد.[۳] [۱]) حسن صحیح : [ص. د ۴۶۹]، أ (۲۴۴/۱۴/۳)، د (۴۵۹۵/۱۶۹/۲)، ت (۱۸۹/۱۲۲/۱)، ترمذی به صورت مختصر این حدیث را روایت کرده است، جه (۷۰۶/۲۳۲/۱).
[۲]) صحیح : [ص. د ۵۲۷۴]، م (۳۸۵/۲۸۹/۱)، د (۵۲۳/۲۲۸/۲).
[۳]) شرح النووی لمسلم (۳/۷۹)